طراحی الگویی جهت شناسایی و ارزیابی ریسک‌های استراتژیک اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی

زمینه و هدف: در طول تاریخ کسب‌وکار، هیچ گزارشی یافت نشده که نشان دهد واژه‌های روی کاغذ یک سازمان را متحول کرده باشند. برای آنکه نیات استراتژیک تبدیل به نتایج استراتژیک شود، راهی بسیار طولانی و پیچیده پیش روی سازمان‌ها است. راهی که سازمان‌های موفق آن را پیموده‌اند و سازمان‌های ناموفق یا گمراه شده‌اند و یا درراه گم‌شده‌اند. این بدان معناست که قالب اندیشمندان حوزه مدیریت استراتژیک بر این مسئله متفق‌القول‌اند که اجرا، بزرگ‌ترین و درعین‌حال پیچیده‌ترین مشکل فرآیند مدیریت استراتژیک است. ولی تاکنون هیچ مطالعه‌ای به شکل کارکردی به بحث اجرا و ریسک‌های فراسوی آن نپرداخته است. لیکن این مطالعه جهت پرداختن به این خلاهای مطالعاتی پژوهشی و باهدف طراحی مدل ریسک‌های اجرای استراتژی شکل گرفت و در تلاش است تا با بهره‌گیری از رویکرد نظریه داده بنیاد، به نظریه ریسک‌های اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی، دست یابد. روش بررسی: جهت سنجش ریسک‌های اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری از روش ترکیبی استفاده خواهیم نمود یعنی دو پژوهش یکی با رویکرد کیفی و یکی با رویکرد کمی انجام می‌گیرد. درروش کیفی از استراتژی گراندد تئوری و درروش کمی از استراتژی مورد پژوهی استفاده می‌گردد. یافته‌ها: اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری مشکل است و به این سادگی نیست که تنها با ذکر چند نکته‌ی مدیریتی اجرای این استراتژی کلان کشوری را توصیف کرد. نظام آموزش علوم پزشکی کشور برای درک فرآیند اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری نیازمند نظریه‌ای (مدل) جامع با رویکردی نظام‌مند است که تحلیل و عمل در برخورد با این بسته‌ها را توصیف و تشریح نماید. موفقیت و شکست این بسته‌ها زمانی به‌درستی درک می‌شوند که تصمیمات و اقدامات مربوط به اجرای استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری نسبت به معیاری سنجیده و ارزیابی شوند. تنها در این صورت است که می‌توان گفت استراتژی بسته‌های تحول و نوآوری موفق بوده‌اند یا شکست‌خورده‌اند. نتیجه‌گیری: اجرای این مطالعه نه‌تنها کمبودهای تحقیقات پیشین را برطرف کرده، بلکه دستیابی به اهداف متعالی بسته‌های تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی را در پرتو نظریه برخاسته از این مطالعه امکان‌پذیر و نظام‌مند خواهد کرد.