اثر ریسک‌گریزی بر تقاضای بیمه عمر(مورد مطالعه: بازار بیمه عمر ایران)

تیوری سنتی تقاضا، تحت اطلاعات نامتقارن، اثر ریسک گریزی و رابطه منفی بین ریسک‌گریزی و سطح ریسک افراد بر تقاضای بیمه عمر را ناچیز تلقی می‌کند. این تحقیق با مورد تردید قراردادن فرض‌‌های فوق، اثر ریسک‌گریزی بر تقاضای بیمه عمر را بررسی می‌کند. در این مقاله به کمک مدل‌های لجستیک و متغیر های مجازی، اثر معیارهای ریسک‌گریزی چون سطح تحصیلات، شغل، جنسیت، سن، درآمد و ثروت خانوار بر تقاضای بیمه عمر بررسی می‌شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که ریسک‌گریزی از طریق عوامل سن، جنسیت و اشتغال بر میزان تقاضای بیمه عمر در ایران اثر معنادار ندارد. اما ریسک‌گریزی از طریق عواملی چون سطح تحصیلات، وضعیت تاهل، سرپرستی، وضعیت سلامت، سطح حق‌بیمه و نگرانی از آینده بر میزان تقاضای بیمه عمر اثر معنادار دارد. ازآنجاکه افراد با ریسک‌گریزی بالا از افراد با ریسک‌گریزی پایین، تقاضای بیشتری برای بیمه عمر دارند، می توان گفت که بازار بیمه عمر ایران با انتخاب مساعد (در مقابل انتخاب نامساعد) مواجه است.