تعهد افشای پیش قراردادی بیمه‌گذار در حقوق ایران و انگلیس

هدف: هدف اساسی تحقیق این است  که تعهد افشای بیمه‌گذار، مبنا و قلمرو آن  را در مرحله پیش قراردادی در دو نظام حقوقی ایران و انگلیس مورد مطالعه قرار دهد.روش شناسی:روشی که در تحقیق به کار گرفته شده است روش توصیفی و تحلیلی است که در بستر مطالعه تطبیقی بین حقوق ایران و حقوق انگلیس خصوصاً قانون جدید بیمه انگلیس مصوب  2015 انجام شده است.یافته‌ها:در بیمه به عنوان یک قرارداد با حداکثر حسن نیت تعهدات متقابلی بر عهده طرفین خصوصاً بیمه‌گذار پیش‌بینی شده است. یکی از مهمترین تعهدات پیش قراردادی بیمه‌گذار تعهد به دادن اطلاعات است؛ بیمه‌گذار نه تنها باید از اظهار خلاف واقع امتناع ورزد، بلکه لازم است اطلاعات لازم و اساسی را در اختیار بیمه‌گر قرار دهد تا وی بتواند به اتخاذ تصمیم آگاهانه در پذیرش اصل ریسک و تعیین شرایط آن نائل شود. با این که در تعهد بیمه‌گذار مبنی بر افشای اطلاعات در مرحله پیش قراردادی اختلاف نظری نیست، لیکن در مقام عمل به خصوص در حقوق ایران در خصوص گستره این تعهد، مبنا و آثار آن اختلافاتی وجود دارد که باعث شده است فواید ضرورت افشای اطلاعات تقلیل یابد. بنابراین پیشنهاد می‌شود قانون‌گذار به صراحت در خصوص مبنا و گستره تعهد افشای پیش قراردادی بیمه‌گذار وضع قاعده کند. نتیجه‌گیری:ارائه دقیق اطلاعات پیش از انعقاد قرارداد می‌تواند به پیش‌بینی‌پذیری خطرات بیمه‌ای و تعیین حق بیمه متناسب با آن از طرف بیمه‌گر کمک کند. لیکن این تعهد بی‌قید و شرط  نیست و محدودیت‌هایی چون اعراض، عدم آگاهی و ... بر آن بار می‌شود و به لحاظ ضمانت اجرای حقوقی نیز نقض این تعهد می‌تواند حسب مورد به بطلان، فسخ و همچنین طرح دعوای مسئولیت مدنی منتهی شود.

obligation of pre-contractual disclosure of the policyholder in iranian and english law

purpose: the basic purpose of the research is to study the obligation to disclose the policyholder, its basis and territory in the pre-contractual stage in the two legal systems of iran and england.methodology: the method used in the research is a descriptive and analytical method that was carried out in the context of a comparative study between iranian law and english law, especially the new british insurance law approved in 2015.findings: in insurance as a contract with maximum good faith, mutual obligations are foreseen for the parties, especially the insured. one of the most important pre-contractual obligations of the insured is the obligation to provide information; the insured must not only refuse to make false statements, but it is also necessary to provide the insurer with the necessary and essential information so that he can make an informed decision in accepting the principle of risk and determining its conditions. although there is no difference of opinion in the obligation of the insured to disclose information in the pre-contractual stage, but in practice, especially in iranian law, there are differences regarding the extent of this obligation, its basis, and its effects, which has reduced the benefits of the necessity of information disclosure. therefore, it is suggested that the legislator clearly establish a rule regarding the basis and scope of the pre-contractual disclosure obligation of the insured.conclusion: providing accurate information before concluding the contract can help predict the insurance risks and determine the insurance premium accordingly. but this obligation is not unconditional, and restrictions such as objections, lack of knowledge, etc. are imposed on it, and in terms of the guarantee of legal enforcement, the violation of this obligation can lead to invalidation, termination, as well as filing a civil liability lawsuit, depending on the case.