محاسبة ابعاد و آرایش بهینة صفحات مستغرق در دهانه های آبگیر با روش جهات امکانپذیر

یکی از روشهایی که در سالهای اخیر به منظور کنترل رسوب و جلوگیری از انباشت بار بستر در دهانه کانال آبگیر مورد توجه قرار گرفته است ، نصب صفحاتی در دهانه آبگیر است. این صفحات که تحت عنوان صفحات مستغرق نامیده می شوند با اندازه، تعداد و فواصل مختلف از یکدیگر در دهانه ابگیر نصب می شوند . وجود این صفحات در دهانه آبگیر ، ایجاد تنش برشی عرضی در کف رودخانه کرده و انتقال رسوبات در جهت عرضی را سبب می شود . بررسیهای به عمل آمده در معادلات حاکم بر هیدرولیک جریان و رسوب در دهانه های آبگیر ، توام با آزمایشات متعدد با مدلهای فیزیکی ،حدود مناسبی از ابعاد و فواصل کارگذاری صفحات را ارائه داده اند. بدیهی است تعیین اندازه و فواصل بهینه بین صفحات به نحوی که میزان رسوب گذاری به حداقل برسد مستلزم استفاده از روشها و تکنیکهای بهینه سازی است . در این مطالعه ضمن معرفی مدل هیدرودینامیکی و مدل بهینه سازی سیستم برای تعیین ابعاد و آرایش مکانی با توجه به غیرخطی بودن معادله حاکم بر هیدرولیک جریان و رسوب در دهانه های آبگیر ، روش بهینه سازی جهات امکان پذیر مورد استفاده قرتار گرفته است . اندازه بهینه ارتفاع صفحات ، فاصله بین آنها در جهت طول و عرض و زاویه تلاقی جریان با آنها تعیین شده است . با به کارگیری مقادیر بهینه به دست آمده در محاسبات وانگ و همکاران ، پروفیل عرضی بستر در جلوی دهانه آبگیر محاسبه شده است . مقایسه نتایج به دست آمده با نتایج حاصل از محاسبات وانگ و همکاران ، عملکرد بهتر این صفحات را در کنترل رسوبات بار بستر در شرایط بهینه شده تایید می کند .