کاربرد روش گرم و سرد کردن شبیه سازی شده در حل مسئلة مکانیابی پایانه های شبکه اتوبوسرانی

طراحی شبکه های اتوبوسرانی یکی از مسائل مهم در برنامه ریزی حمل و نقل همگانی است . یکی از عمده ترین گامها در طراحی ساختار شبکه اتوبوسرانی، تعیین تعداد و محل پایانه های اتوبوسرانی است . این مسئله حالت خاصی از مسئله مکانیابی تسهیلات در حالات کلی است . مدل مکانیابی یک مسئله برنامه ریزی ترکیبی در مقیاس بزرگ است که معمولا حل دقیق آن برای شهرهای بزرگ بسیار وقتگیر است . در کوششهای پیشین برای شهرهای مشهد و تهران ، این مسئله با استفاده از روش عمومی شاخه و کرانه و به کارگیری نرم افزار gams حل شده است . هدف این تحقیق بررسی سایر روشهای حل و انتخاب روشی کاراتر است . از جمله تکنیک های مورد نظر ، روش گرم و سرد کردن شبیه سازی شده (sa) است ، که روشی کارا برای حل مسائل پیچیده برنامه ریزی ریاضی است . در این تحقیق با توجه به مشخصات مسئله مکانیابی پایانه های شبکه اتوبوسرانی ، پارامترهای مورد نیاز روش sa تعیین شده و با تنظیم برنامه ای بر اساس الگوریتم این روش ، مسئله مذکور حل شده است . علاوه بر روش sa ، مسئله مکانیابی پایانه ها توسط روش شمارش ضمنی نیز حل شده است . در این مقاله نتایج حاصل از به کارگیری سه روش بالا برای شبکه اتوبوسرانی شهر مشهد، با یکدیگر مقایسه شده است . معیار بررسی کارایی روشها ، زمان اجرا و دقت جواب بوده است . از نظر مقدار تابع هدف، روش sa در تمامی موارد جوابی برابر یا بهتر از روشهای شاخه و کرانه ، و شمارش ضمنی به دست میدهد . زمان اجرای آن نیز بسیار کمتر از دو روش دیگر است، به طوری که روش sa حدود 150برابر سریعتر از نرم افزار عمومی gams و حدود 50 برابر سریعتر از روش شمارش ضمنی است . نتایج ارائه شده از کاربرد روش sa برای شبکه اتوبوسرانی تهران ، کارایی این روش را در حل مسائل بسیار بزرگ نیز نشان می دهد.