روشهای کاهش تعداد مبداء - مقصدهای مؤثر برای حل مسئله تعادل ترافیکی در شبکه های واقعی

حل مسئله تعادل ترافیکی یا *تخصیص ترافیک* ، به عنوان آخرین مرحله از برنامه ریزی حمل و نقل ، تقاضای مبدا-مقصدهای یک شبکه حمل و نقل را با توجه به قانون تعادل ترافیکی ، روی کمانهای شبکه توزیع می کند و حجم جریان کمانها را تخمین می زند . در فرمولبندیهایی از تعادل ترافیکی که بر اساس ذخیره سازی مسیرهاست. حجم حافظه مصرفی رایانه به طور قابل توجهی به تعداد مبدا-مقصدهای موثر ( مبدا-مقصدهای با تقاضای غیرصفر ) وابسته است و از این رو، حل مسائل واقعی حمل و نقل در حافظه متعارف رایانه امکانپذیر نیست . این مقاله می کوشد با ارائه روشهایی نشان دهد که می توان با کاهش تعداد مبدا -مقصدهای موثر و جبران خطای ایجاد شده ، مسائل واقعی تعادل ترافیکی را در حجم مناسبی از حاقظه رایانه و با دقت قابل قبولی حل کرد . برای این منظور مسئله تعادل ترافیکی برای شهر مشهد که نمونه ای از یک مسئله در مقیاس واقعی است مورد بررسی قرار می گیرد و از طریق الگوریتم تکمیلی آشتیانی که نیازمند ذخیره سازی مسیرهاست حل می شود . در حالت عادی حل چنین مسئله ای در حافظه متعارف رایانه های شخصی امکانپذیر نیست . با وجود این ، روشهای ارائه شده در این مقاله امکان حل مسئله را در حافظه متعارف فراهم می سازند. مقایسه جوابهای به دست آمده از این روشها با جواب واقعی نشان می دهد که خطای ایجاد شده در اغلب روشها بسیار کم و در حد قابل قبولی است. این مقاله در انتها مقایسه ای اجمالی بین روشهای مختلف را ارائه می دهد.