>
Fa   |   Ar   |   En
   اثر ضدمیکروبی عصاره آبی جاشیر بر برخی از گونه‌های قارچی بیماری‌زا و برهمکنش آن با آنتی-بیوتیک نیستاتین  
   
نویسنده جلیل سرقلعه شهاب ,علیزاده بهبهانی بهروز ,حجتی محمد ,وسیعی علیرضا ,نوشاد محمد
منبع علوم و صنايع غذايي ايران - 1402 - دوره : 20 - شماره : 143 - صفحه:140 -147
چکیده    جاشیر گیاهی است که در طب سنتی به دلیل خواص درمانی آن مورد استفاده قرار می‌گرفته است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر ضد قارچی عصاره آبی جاشیر بر روی آلترناریا آلترناتا، آلترناریا سولانی، ساکارومایسس سرویزیه و فوزاریوم سولانی انجام شد. روش‌های ضد قارچی مورد استفاده عبارت بودند از دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی (mic) و حداقل غلظت قارچ‌کشی (mfc). غلظت عصاره مورد استفاده در این مطالعه 20، 40، 60 و 80 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود. این مطالعه نشان داد که اثر ضد قارچی وابسته به غلظت عصاره است و با غلظت افزایش می‌یابد. ساکارومایسس سرویزیه حساس‌ترین گونه به عصاره و فوزاریوم سولانی مقاوم‌ترین گونه بود. در 80 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر عصاره، قطر بازداری برای ساکارومایسس سرویزیه به ترتیب 11.90 میلی‌متر و 13 میلی‌متر در روش دیسک دیفیوژن آگار و چاهک آگار بود. قطرهای بازداری مربوطه برای فوزاریوم سولانی به ترتیب 9.60 میلی‌متر و 10.20 میلی‌متر بود. در حالت ترکیبی (برهمکنش) عصاره آبی جاشیر با آنتی بیوتیک نیستاتین برای تمامی سویه های قارچی حالت هم افزایی مشاهده شد. مقادیر mic و mfc برای ساکارومایسس سرویزیه به ترتیب 32 و 128 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر بود. نتایج mic و mfc برای فوزاریوم سولانی به ترتیب 256 و > 512 میلی‌گرم در میلی‌لیتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره آبی جاشیر می‌تواند به عنوان یک عامل ضد قارچ طبیعی برای مهار رشد قارچ‌های بیماری‌زا در میوه‌ها و سبزیجات تازه مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه جاشیر، عصاره آبی، قارچ‌های بیماری‌زا، اثر ضد قارچی، ماندگاری
آدرس دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکده کشاورزی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان, دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران
پست الکترونیکی mo.noshad@gmail.com
 
   antimicrobial effect of prangos ferulacea aqueous extract on some pathogenic fungal species and its interaction with nystatin antibiotic  
   
Authors jalil sarghaleh shahab ,alizadeh behbahani behrooz ,hojjati mohammad ,vasiee alireza ,noshad mohammad
Abstract    prangos ferulacea is a plant that has been used in traditional medicine for its therapeutic properties. the present study was conducted to investigate the antifungal effect of p. ferulacea aqueous extract on alternaria alternata, alternaria solani, saccharomyces cerevisiae, and fusarium solani. the antifungal methods used were disc diffusion agar, well diffusion agar, minimum inhibitory concentration (mic), and minimum fungicidal concentration (mfc). the extract concentrations used in the study were 20, 40, 60, and 80 mg/ml. the study found that the antifungal effect was concentration-dependent and increased with concentration. s. cerevisiae was the most sensitive species to the extract while f. solani was the most resistant. at 80 mg/ml, the inhibition zones for s. cerevisiae were found to be 11.90 mm and 13.00 mm in disc diffusion agar and well diffusion agar methods, respectively. the corresponding zones were 9.60 mm and 10.20 mm for f. solani, respectively. in the combined mode (interaction) of p. ferulacea aqueous extract with nystatin antibiotic, synergistic mode was observed for all fungal strains. the mic and mfc values for s. cerevisiae were 32 and 128 mg/ml, respectively. the mic and mfc results for f. solani were found to 256 and > 512 mg/ml, respectively. the results of this study showed that p. ferulacea aqueous extract could be used as a natural antifungal agent to inhibit the growth of pathogenic fungi on fresh fruits and vegetables.  
Keywords prangos ferulacea ,aqueous extract ,pathogenic fungi ,antifungal effect ,shelf-life
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved