>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی برهم کنش صمغ فیبر ذرت با آنزیم α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز و تاثیر آن بر فعالیت ممانعت کنندگی آنزیم‌ها  
   
نویسنده اجتماعی روح الله ,احمدی گاولیقی حسن ,جلیلی صفریان مریم ,طبرسا مهدی
منبع علوم و صنايع غذايي ايران - 1401 - دوره : 19 - شماره : 132 - صفحه:51 -63
چکیده    بیشترین ترکیب جانبی حاصل از فراوری ذرت در صنعت تولید نشاسته از ذرت، سبوس می‌باشد که فقط به صورت غذای دام از آن استفاده می‌شود. در این مطالعه خواص ضد اکسایشی و ضد دیابتی صمغ فیبر ذرت دارای فنل (fax) و بدون فنل (y) از سبوس ذرت مورد بررسی قرار گرفت. همچنین جهت بررسی سازوکار ممانعت کنندگی دو آنزیم α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز، میزان شدت فلوئورسانس ذاتی و خارجی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد بیشترین خاصیت مهارکنندگی رادیکال dpph مربوط به فیبرfax  µmolte/g0.399 ± 39.74، و کمترین مربوط به فیبر استخراج شده y µmolte/g 0.257 ± 3.73 می‌باشد. همچنین نتایج فعالیت مهارکنندگی رادیکال کاتیونی abts مربوط به نمونه  faxبرابر با molte/g µ 2.99 ± 137.10 بوده و نمونه y molte/g µ 1.17± 29.68 بود. میزان مهار کنندگی فعالیت آنزیم α-آمیلاز خوکی نمونه  fax بیشتر از y بوده و اختلاف معنی‌داری با یکدیگر داشتند (0.05 > p). نمونه فیبرfax بیش‌ترین تاثیر را بر مهار فعالیت آنزیم گلوکوزیداز موشی داشت (26.15درصد) در حالیکه نمونه yدر غلظت‌های استفاده شده فاقد خاصیت مهار آنزیم بود. همچنین کاهش شدت فلوئورسانس در اثر افزودن غلظت های مختلف هردو فیبر به آنزیم α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز مشاهده شد ولی این شدت برای نمونه fax بیشتر بود. فیبرهای تولیدی توانایی مهار کنندگی هر دو آنزیم را از طریق ایجاد تغییر در ساختمان سوم آنزیم به وسیله پیوندهای غیرکوالانسی را داشتند. بطور کلی نتایج نشان داد که فیبر با میزان فنل بالا از سبوس ذرت می‌تواند به عنوان یک منبع طبیعی دارای فعالیت ضد اکسایشی ومهار فعالیت آنزیم های α-آمیلاز و α-گلوکوزیداز محسوب شده و در تولید مواد غذایی فراسودمند مورد استفاده قرار گیرد. 
کلیدواژه سبوس ذرت، استخراج، صمغ فیبر ذرت، ضد دیابتی، ترکیبات فنولی
آدرس دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده کشاورزی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده کشاورزی، مرکز تحقیقات موادطبیعی و گیاهان دارویی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, دانشکده کشاورزی, گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی, ایران, دانشکده تربیت مدرس, دانشکده علوم دریایی, گروه فراوری محصولات شیلاتی, ایران
پست الکترونیکی m.tabarsa@modares.ac.ir
 
   evaluation of the interaction of maize fiber gum with α-amylase and α-glucosidase enzymes and its effect on enzymes inhibition activity  
   
Authors ejtemaei ruhallah ,ahmadi gavlighi hassan ,jalili safaryan maryam ,tabarsa mehdi
Abstract    maize bran is the most common by-product of maize milling process and it is mainly used as animal feed. in this study, antioxidant and anti-diabetic activities of two types of maize fiber gum, fax (fiber with phenolic compounds) and y (fiber without phenolic compounds), were examined. in addition, intrinsic and extrinsic fluorescence intensity was assessed to explore the inhibitory mechanism of two enzymes, α-amylase and α-glucosidase. the results revealed that fax had the highest dpph radical scavenging property at 39.74 ± 0.399 µmolte/g, whereas y had 3.73 ± 0.257 µmolte/g. furthermore, the abts cationic radical scavenging activity in fax was 137.10 ± 2.99 µmolte/g, whereas y was 29.68 ± 1.17 µmolte/g. fax had a higher inhibition rate of porcine α-amylase enzyme activity than y, and the difference was significant (p ˂ 0.05). fax inhibited rat intestinal α-glucosidase activity the highest (26.15%), whereas y had no enzyme inhibition property at the concentration used. in addition, applying different concentrations of both fibers to α-amylase and α-glucosidase enzymes resulted in a decrease in fluorescence intensity; however, this intensity was higher for fax. both fibers were able of inhibiting both enzymes by changing the third structure of the enzyme via non-covalent bonds. overall, the results showed that high phenolic fiber from maize bran can be consider as a natural source of antioxidant activity and inhibition of α-amylase and α-glucosidase enzymes, and that it can be used in the production of functional foods. 
Keywords extraction ,maize fiber gum ,anti-diabetic ,phenolic compounds
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved