توسعه یک زیست حسگر ایمپدیمتریک مبتنی بر نانو مواد برای شناسایی تتراسایکلین در عسل

شناسایی باقیمانده آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی از جمله عسل از اهمیت خاصی برخوردار است. تاکنون روش های مختلفی برای شناسایی آنتی بیوتیک ها در عسل و سایر فرآورده های دامی توسعه داده شده اند. در سال های اخیر ساخت زیست حسگرهای الکتروشیمیایی در ترکیب با نانو مواد توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در مطالعه حاضر یک زیست حسگر ایمپدیمتریک مبتنی بر نانو مواد شامل گرافن اکسید احیاشده و نانو ذرات طلا برای شناسایی آنتی بیوتیک تتراسایکلین در نمونه های عسل توسعه داده شد. از تکنیک های ولتامتری چرخه ای و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی برای ارزیابی سطح الکترود کاری استفاده گردید. مقادیر پیک جریان در حالت های مختلف به ترتیب 0.034، 0.048، 0.069، 0.020 و 0.015 میکرو آمپر برای الکترود اصلاح نشده، تثبیت گرافن، طلا، آپتامر و آنتی بیوتیک دست آمد. مشخصه های زیست حسگر شامل تکرارپذیری، تکثیر پذیری، پایداری و گزینش پذیری با استفاده از داده های مقاومت انتقال بار مورد ارزیابی قرار گرفت که نتایج حاکی از قابل قبول بودن آن ها داشت. به منظور محاسبه درصد ریکاوری غلظت های 9-^10 1 و 11-^10 1 مولار از تتراسایکلین تهیه و در نمونه های عسل تزریق گردید. نتایج نشان داد که زیست حسگر پیشنهادی درصد ریکاوری 94.1 تا 103.4 درصد را برای شناسایی تتراسایکلین در نمونه های عسل ارائه می دهد.

Development of an impedimetric biosensor based on nanomaterial for determination of tetracycline in honey

Determination of antibiotic residues in food including honey is very important. To data, various methods have been developed to determination of antibiotics in honey and other animal products. In recent years, the fabrication of electrochemical biosensors in combination with nanomaterial has attracted much attention. In the present study, an impedometric biosensor based on nanomaterial including reduced oxide grapheme (RGO) and gold nanoparticles (GNP) was developed for antibiotic detection of tetracycline in honey samples. Cyclic voltammetry and electrochemical impedance spectroscopy techniques were used to evaluate the working electrode surface. Peak current values in different modes were 0.034, 0.048, 0.09, 0.020 and 0.015 μA for unmodified electrode, RGO, GNP, aptamer and antibiotic, respectively. Biosensor characteristics including reproducibility, reproducibility, stability, and selectivity were evaluated using resistance charge transfer data, the results showed that they were acceptable. In order to calculate recovery percentage, concentrations of 1×109 and 1×1011 M were prepared from tetracycline and injected into honey samples. The results showed that the proposed biosensor provides 94.1% to 104.4% recovery rate for tetracycline in honey samples.