بررسی اثر دمای خشک کن، تیمار حرارتی و غلظت محلول صمغ ورودی به خشک کن بر خواص عملکردی صمغ فارسی

در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺛﺮ دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ، ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ و ﻏﻠﻈﺖ ﻣﺤﻠﻮل ﺻﻤﻎ ورودی ﺑﻪ ﺧﺸﮏﮐﻦ ﺑﺮ ﺧﻮاص ﻋﻤﻠﮑﺮدی ﺻﻤﻎ ﻓﺎرﺳﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮر، اﺑﺘﺪا ﻣﺤﻠﻮلﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی 3، 3/5، 4 و 5 درﺻﺪ از ﺻﻤﻎ ﻓﺎرﺳﯽ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪﻧﺪ. اﯾﻦ ﻣﺤﻠﻮلﻫﺎ در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻣﺪت 1 دﻗﯿﻘﻪ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺗﯿﻤﺎرﻫﺎی ﺣﺮارﺗﯽ 65، 75 و 85 درﺟﻪ ﺳﻠﺴﯿﻮس ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺧﺸﮏﮐﻦ ﭘﺎﺷﺸﯽ در دﻣﺎﻫﺎی 120، 150، 165 و 180 درﺟﻪ ﺳﻠﺴﯿﻮس ﺧﺸﮏ ﺷﺪﻧﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ وﯾﺴﮑﻮزﯾﺘﻪ ﺑﻪﺷﺪت واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ و ﺷﺪت ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ ﺑﻮد؛ ﺑﻪﮔﻮﻧﻪای ﮐﻪ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ و ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ وﯾﺴﮑﻮزﯾﺘﻪ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﻄﯽ ﮐﺎﻫﺶ ﯾﺎﻓﺖ.ﻫﯿﭻﮐﺪام از ﻋﻮاﻣﻞ ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ، دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ و ﻏﻠﻈﺖ ﻣﺤﻠﻮل ﺻﻤﻎ ورودی ﺑﻪ ﺧﺸﮏﮐﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداری ﺑﺮ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺟﺬب آب ﺻﻤﻎ ﻓﺎرﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ (0/05 >p)؛ اﻣﺎ ﺑﺎ اﻓﺰاﯾﺶ دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ و اﻓﺰاﯾﺶ دﻣﺎی ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ ﺣﻼﻟﯿﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﻓﺖ. ﺑﺎ ﮐﺎﻫﺶ دﻣﺎی ﺧﺸﮏﮐﻦ، ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻣﻮﻟﺴﯿﻮنﮐﻨﻨﺪﮔﯽ و ﭘﺎﯾﺪاری اﻣﻮﻟﺴﯿﻮن ﺻﻤﻎ ﻓﺎرﺳﯽ ﺑﻬﺒﻮد ﯾﺎﻓﺖ؛ اﻣﺎ ﺗﯿﻤﺎر ﺣﺮارﺗﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداری ﺑﺮ ﺧﻮاص اﻣﻮﻟﺴﯿﻔﺎﯾﺮی ﺻﻤﻎ ﻓﺎرﺳﯽ ﻧﺪاﺷﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ در ﺳﻄﺢ 0/05 >p ﻏﻠﻈﺖ ﻣﺤﻠﻮل ﺻﻤﻎ ورودی ﺑﻪ ﺧﺸﮏﮐﻦ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻣﻌﻨﯽداری ﺑﺮ ﺧﻮاص ﻋﻤﻠﮑﺮدی اﻧﺪازهﮔﯿﺮی ﺷﺪه ﻧﺪاﺷﺖ.