بررسی اثر حلال‌های مختلف بر راندمان استخراج وفعالیت ضد اکسایشی عصاره برگ گیاه زولنگ

در مطالعه حاضر اثر حلال های مختلف بر راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی عصاره گیاه زولنگ مورد بررسی قرار گرفت. به منظور استخراج ترکیبات ضد اکسایشی از روش سوکسله استفاده شد. برای استخراج از حلال های متانول، اتانول و هگزان و سه سطح زمانی 2 ،4 و 6 ساعت استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشترین راندمان استخراج مربوط به عصاره استحصال شده با حلال اتانول در مدت زمان 6 ساعت (26±52.12 درصد) و کمترین راندمان استخراج مربوط حلال هگزان و مدت زمان 2 ساعت ( 21±6.72 درصد) بود. فعالیت ضد اکسایشی به دو روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل(dpph) و هیدروژن پراکسید (h2o2) اندازه گیری شد. بالاترین میزان فعالیت ضد اکسایشی اندازه گیری شده به روش دی فنیل پیکریل هیدرازیل مربوط به عصاره به دست آمده توسط حلال های متانول با مدت زمان 6 ساعت (19±29.21 درصد) و اتانول با مدت زمان 6 ساعت(25±28.27 درصد) بود که اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p>0.05) و کمترین مقدار مربوط به عصاره به دست آمدهبا حلال هگزان و مدت زمان2 ساعت (16±5.9 درصد) بود. در روش هیدروژن پراکسید نیز بیشترین و کمترین فعالیت ضد اکسایشی به ترتیب مربوط به حلال اتانول با مدت زمان 6 ساعت (22±14.15 درصد) و حلال هگزان با زمان 2 ساعت(0.2±0.8 درصد) بود. در نهایت با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت عصاره اتانولی با زمان 6 ساعت نسبت به سایر عصاره ها راندمان استخراج و فعالیت ضد اکسایشی بالاتری داشت.