تعیین باقیمانده سم دیازینون در نمونه‌های عسل منطقه دماوند

عسل یک ماده طبیعی شیرین بوده که توسط زنبورهای عسل و از شهد گل ها تولید می شود. این ماده ترکیبی پیچیده از کربوهیدارت ها (فروکتوز و گلوکز) است و ترکیبات دیگری نظیر فنل ها، اسیدهای آلی، آمینواسیدها، پروتئین ها، مواد معدنی، ویتامین ها و لیپیدها نیز در آن وجود دارد. آفت کش های ارگانوفسفره از جمله دیازینون به علت تاثیر بر طیف وسیعی از آفات و هم چنین ارزان قیمت بودن، بیشتر از سایر آفت کش ها مورد استفاده قرار می گیرند. قابل توجه این که دیازینون در رده 2 طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی قرار داشته و جزء آفت کش های نسبتاً خطرناک محسوب می گردد. در این راستا در تحقیق حاضر میزان باقیمانده سم دیازینون در عسل های تولید شده در منطقه دماوند و با هدف تامین سلامت مصرف کنندگان داخلی و ایجاد زمینه کنترل کیفی این محصول مورد اندازه گیری قرار گرفت. نمونه های عسل مورد استفاده در این پژوهش از مناطق شش گانه آئیینه ورزان، آرو، هویر، مشا، دریاچه تار و دماوند و در ماه های خرداد و شهریور تهیه گردیدند. و در ادامه عمل جداسازی و تشخیص سم توسط دستگاه hplc انجام پذیرفت. طبق نتایج، در تمام محل های نمونه برداری، باقیمانده سم مشاهده شد به گونه ای که در بعضی از مناطق میزان باقیمانده سم از حداکثر مجاز بیشتر بود. همچنین باقیمانده سم در خرداد ماه، در تمام نمونه ها بیشتر از نمونه های برداشت شده در ماه شهریور بود. در همین راستا بیشترین مقدار باقیمانده سم در ماه خرداد و در منطقه آیینه ورزان (ppm0.03919) و کمترین مقدار آن در ماه شهریور و در منطقه هویر با مقدار (ppm0.01714) اندازه گیری شد.