تاثیر روش رفرکتنس ویندو بر سینتیک خشک شدن و خواص فیزیکی برش‌های گوجه‌فرنگی و مقایسه آن با روش‌های آفتابی، هوای داغ و مایکروویو

در این تحقیق، سینتیک خشک شدن و خواص فیزیکی برش های گوجه فرنگی خشک شده با استفاده از روش خشک کردن رفرکتنس ویندو با روش های مایکروویو، هوای داغ و روش آفتابی مقایسه شد. با توجه به نتایج حاصله، سرعت خشک شدن گوجه فرنگی ها ابتدا در روش مایکروویو و متعاقب آن در روش رفراکتنس ویندو بیشتر از هوای داغ و روش آفتابی بود. در منحنی های خشک شدن در روش های رفرکتنس ویندو و مایکروویو، دوره خشک کردن ثابت مشاهده نشد. کمترین و بیشترین مقدار چروکیدگی به ترتیب مربوط به نمونه های خشک شده با روش رفراکتنس ویندو و هوای داغ بود. بیشترین و کمترین مقدار قابلیت جذب مجدد آب به ترتیب در نمونه های خشک شده با روش رفراکتنس ویندو و هوای داغ مشاهده شد. شاخص های l* ، b* و a* در نمونه های خشک شده به روش رفراکتنس ویندو بطور معنی داری بیشتر و در نمونه های خشک شده با هوای داغ کمتر از سایر نمونه ها بود. با توجه به ارزیابی حسی رنگ، نمونه های خشک شده با روش رفراکتنس ویندو بطور معنی داری بیشترین امتیاز رنگ و در روش مایکروویو کمترین امتیاز رنگ را کسب کردند. گرچه زمان خشک شدن برش های گوجه فرنگی در روش مایکروویو، بسیار کوتاه تر از روش رفرکتنس ویندو بود، اما خصوصیات رنگی نمونه های تهیه شده با روش مایکروویو بطور معنی داری پایین تر از روش رفرکتنس ویندو بود. بنابراین، نتیجه گیری می شود که از روش رفرکتنس ویندو می توان به عنوان یک جایگزین مناسب برای خشک کردن برش های گوجه فرنگی در هوای داغ و مایکروویو استفاده نمود.