بررسی آلودگی مایکوتوکسین ها و فلزات سنگین در نمونه های برنج استان مازندران با hplc و طیف سنجی جذب اتمی

ﺑﺮﻧﺞ ﻣﺎده اﺻﻠﻲ رژﻳﻢ ﻏﺬاﻳﻲ ﺧﺎﻧﻮارﻫﺎی اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﺘﻌﺪ آﻟﻮدﮔﻲ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻜﻮﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎ و ﻓﻠﺰات ﺳﻨﮕﻴﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. ﺗﺠﻤﻊ اﻳﻦ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎت ﺳﻤﻲ در ﺑﺪن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻳﺠﺎد ﺑﻴﻤﺎریﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺟﻬﺖ ﺑﺮرﺳﻲ آﻟﻮدﮔﻲ ﺑﺮﻧﺞﻫﺎی اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، 40 ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﺮﻧﺞ در اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﺟﻤﻊ آوری ﺷﺪﻧﺪ و از ﻧﻈﺮ ﻣﻴﺰان آﻟﻮدﮔﻲ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻜﻮﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎ (آﻓﻼﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎی b1 و آﻓﻼﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﺗﻮﺗﺎل، اﻛﺮاﺗﻮﻛﺴﻴﻦ a،زﻳﺮاﻟﻨﻮن و دﺋﻮﻛﺴﻲﻧﻴﻮاﻟﻨﻮل) و ﻓﻠﺰات ﺳﻨﮕﻴﻦ (ﺳﺮب، آرﺳﻨﻴﻚ و ﻛﺎدﻣﻴﻮم) ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﻣﻴﺰان ﻣﺎﻳﻜﻮﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘﮕﺎه ﻛﺮوﻣﺎﺗﻮﮔﺮاﻓﻲ ﻣﺎﻳﻊ ﺑﺎ ﻛﺎراﻳﻲ ﺑﺎﻻ (hplc) و ﺧﺎﻟﺺ ﺳﺎزی ﺑﺎ ﺳﺘﻮن اﻳﻤﻮﻧﻮاﻓﻴﻨﻴﺘﻲ (ﺧﺎﻟﺺ ﺳﺎزی داﻛﺴﻲ ﻧﻴﻮاﻟﻨﻮل ﺑﺎ ﺳﺘﻮن ﻓﺎز ﺟﺎﻣﺪ) اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. اﻧﺪازهﮔﻴﺮی آرﺳﻨﻴﻚ ﺑﺎ دﺳﺘﮕﺎه ﻃﻴﻒﺳﻨﺠﻲ ﺟﺬب اﺗﻤﻲ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎی ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻫﻴﺪرﻳﺪ و ﺑﺮای اﻧﺪازهﮔﻴﺮی ﻛﺎدﻣﻴﻮم و ﺳﺮب از روش ﻃﻴﻒﺳﻨﺠﻲ ﻧﻮری ﺟﺬب اﺗﻤﻲ ﺑﺎ ﻛﻮره ﮔﺮاﻓﻴﺘﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ آﻓﻼﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎی b1 و آﻓﻼﺗﻮﻛﺴﻴﻦ ﺗﻮﺗﺎل، اﻛﺮاﺗﻮﻛﺴﻴﻦ a، زﻳﺮاﻟﻨﻮن و دﺋﻮﻛﺴﻲﻧﻴﻮاﻟﻨﻮل ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 0/027، 0/36، 27/74، 13/70 و 55/4 ﻧﺎﻧﻮﮔﺮم ﺑﺮ ﮔﺮم ﺑﻮد. ﺳﺮب در ﻫﻴﭻ ﻳﻚ از ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﻏﻠﻈﺖ ﻛﺎدﻣﻴﻮم و آرﺳﻨﻴﻚ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ 0/48 و 21/77 ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم ﺑﺮ ﻛﻴﻠﻮﮔﺮم ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ، ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﻫﻤﻪ ﻣﺎﻳﻜﻮﺗﻮﻛﺴﻴﻦﻫﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﺜﻨﺎء اﻛﺮاﺗﻮﻛﺴﻴﻦ a (در 25 % ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ) در ﻣﺤﺪوده ﻣﺠﺎز ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﻲ اﻳﺮان ﺑﻮدﻧﺪ. ﺑﺎ اﻳﻦ وﺟﻮد، %75 و 15% ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﻴﺐ از ﻧﻈﺮ آرﺳﻨﻴﻚ و ﻛﺎدﻣﻴﻮم ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﺣﺪ ﻣﺠﺎز ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺪه ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ.