بهینه سازی تولید پپتیدهای آنتی‌اکسیدان توسط هیدرولیز آنزیمی پروتئین دانه شنبلیله

ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ داﻧﻪ ﺷﻨﺒﻠﯿﻠﻪ ﻏﻨﯽ از ﻟﯿﺰﯾﻦ و ﺗﺮﯾﭙﺘﻮﻓﺎن اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﯿﺪروﻟﯿﺰ آﻧﺰﯾﻤﯽ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ داﻧﻪ ﺷﻨﺒﻠﯿﻠﻪ ﺑﺎ آﻧﺰﯾﻢ ﭘﺎﻧﮑﺮاﺗﯿﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺳﻄﺢ ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺎ ﺳﻄﻮح ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻣﺴﺘﻘﻞ : دﻣﺎ 60 – 20 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﯽ ﮔﺮاد، زﻣﺎن 270 – 30 دﻗﯿﻘﻪ و ﻧﺴﺒﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻮﺑﺴﺘﺮا 3/25 – 0/25 درﺻﺪ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻗﺪرت ﻣﻬﺎر رادﯾﮑﺎل آزاد 1و1 دی ﻓﻨﯿﻞ- 2- ﭘﯿﮑﺮﯾﻞ ﻫﯿﺪرازﯾﻞ (dpph) و اﺣﯿﺎءﮐﻨﻨﺪﮔﯽ آﻫﻦ، دﻣﺎی °c 46/12 و ﻧﺴﺒﺖ آﻧﺰﯾﻢ ﺑﻪ ﺳﻮﺑﺴﺘﺮا 1/84 درﺻﺪ و زﻣﺎن 175/96 دﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﺳﭙﺲ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎی آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﺗﯿﻤﺎر ﺑﻬﯿﻨﻪ در ﻏﻠﻈﺖﻫﺎی mg/ml) 50 – 10) ﺑﺎ ﻗﺪرت آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻫﯿﺪروﻟﯿﺰ ﻧﺸﺪه و وﯾﺘﺎﻣﯿﻦ ث ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻗﺪرت ﻣﻬﺎر رادﯾﮑﺎل آزاد dpph (52/98 درﺻﺪ) و ﻗﺪرت آﻧﺘﯽ اﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﮐﻞ (ﺟﺬب 1/26 در ﻃﻮل ﻣﻮج 695 ﻧﺎﻧﻮﻣﺘﺮ) در ﻏﻠﻈﺖ mg/ml) 40)ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻣﻬﺎر رادﯾﮑﺎل ﻫﯿﺪروﮐﺴﯿﻞ (70/99 درﺻﺪ) و ﺷﻼﺗﻪ ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ آﻫﻦ (72/63 درﺻﺪ) و اﺣﯿﺎءﮐﻨﻨﺪﮔﯽ آﻫﻦ(0/80 در ﻃﻮل ﻣﻮج700 ﻧﺎﻧﻮﻣﺘﺮ) در ﻏﻠﻈﺖ (mg/ml) 50، ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه، ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻫﯿﺪروﻟﯿﺰ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﺷﻨﺒﻠﯿﻠﻪ ﺑﺎ آﻧﺰﯾﻢ ﭘﺎﻧﮑﺮاﺗﯿﻦ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﭘﭙﺘﯿﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺧﺎﺻﯿﺖ آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪاﻧﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﮔﺸﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ رﻗﺎﺑﺖ ﺑﺎ آﻧﺘﯽاﮐﺴﯿﺪانﻫﺎی ﺳﻨﺘﺰی را دارﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، از اﯾﻦ ﭘﭙﺘﯿﺪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮان در ﺻﻨﺎﯾﻊ داروﯾﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻏﺬاﻫﺎی ﻓﺮاﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﻮد.