رویکرد جدید جهت درون‌پوشانی آنتوسیانین‌های تمشک سیاه وحشی به روش کواسرواسیون کمپلکس با استفاده از ژلاتین و صمغ عربی به عنوان مواد دیواره

در این تحقیق، به منظور کاهش ناپایداری آنتوسیانین های تمشک بخصوص در شرایط نامطلوب، از میکروانکپسولاسیون به روش کواسرواسیون کمپلکس بعد از تهیه ی امولسیون دوگانه ی آنتوسیانین ها و با استفاده از مواد دیواره ای صمغ عربی و ژلاتین استفاده شد. فرآیند کواسرواسیون به عنوان تابعی از غلظت ژلاتین، صمغ عربی و ماده ی هسته در نسبت های 0.5: 1: 1و 1: 1: 1، غلظت های محلول پلیمر 5.0 و 7.5 درصد وزنیحجمی و همچنین ph(3.5، 4.0، 4.5 و 5.0) مورد مطالعه قرار گرفت. در ادامه مورفولوژی، اندازه ی ذرات، رطوبت، انحلال پذیری، هیگروسکوپی، ظرفیت بارگیری، پایداری و اسپکتروسکوپی فروسرخ (ftir) ارزیابی شدند. میکروکپسول ها رطوبت، هیگروسکوپی و انحلال پذیری کمتری در مقایسه با فرم آزاد آنتوسیانین نشان دادند. آن ها اندازه ی ذرات بین 0.97 ± 45.25 تا 7.18±87.92میکرومتر و ظرفیت بارگیری بالایی (0.31 ± 33.05 تا 0.30 ± 41.72) داشتند. بر طبق نتایج hplc، روش انتخابی به طور قابل ملاحظه ای پایداری آنتوسیانین ها را تا 36% بعد از دو ماه نگهداری در درجه سانتی گراد 37 افزایش داد. طیف ftirوقوع فرآیند کواسرواسیون کمپلکس را به اثبات رسانید. علاوه بر این، میکروکپسول بهینه ی انتخاب شده رنگ قرمز شدیدی را بعد از مدت زمان نگهداری نشان داد که تایید کننده ی موثر بودن روش انتخابی در محافظت از آنتوسیانین هاست.