تشکیل کمپلکس بین بیوپلیمرهای موسیلاژ دانه بزرک و ژلاتین به روش توده ای شدن مرکب

هدف از این مطالعه بررسی امکان تشکیل کمپلکس کواسروات بین ژلاتین و موسیلاژ بزرک و بهینه سازی این کمپلکس در ph و نسبت های مختلف پروتئین- پلی ساکارید است. در ph های متفاوت از 2.5 تا 4.5 و نسبت های مختلف پروتئین - پلی ساکارید (1:1، 1:2 و 1:3) کمپلکس تشکیل و آنالیزهای پتانسیل زتا، طیف سنجی مادون قرمز فوریه، تعیین کدورت محلول و راندمان کواسروات برای تایید تشکیل کمپلکس کواسروات انجام گرفت. نتایج نشان می دهد در ph های کمتر از 5، تشکیل واکنش های الکترواستاتیک بدلیل بار مثبت پروتئین و و بار منفی موسیلاژ امکان پذیر است. با توجه به راندمان کواسروات و کدورت محلول، شرایط بهینه تشکیل کمپلکس در نسبت 1:1 از ژلاتین موسیلاژ و ph برابر با 3.5 تعیین شد. همچنین بررسی طیف ftir و جابه جایی نوار جذبی مربوط به گروه های oh و حذف نوارهای جذبی شاخص ژلاتین و موسیلاژ در طیف کمپلکس کواسروات نیز دلیل دیگری برای تشکیل کواسروات ژلاتین موسیلاژ بود. از کمپلکس حاصل می توان در ریزپوشینه کردن ترکیبات حساس ماده غذایی و کنترل رهایش آنها استفاده کرد.

Complex formation between biopolymers of gelatin and flaxseed mucilage by coacervation method

The aim of this study was to investigate the possibility of formation coacervate complex between gelatin and flaxseed mucilage and to optimize this complex at different pH and proteinpolysaccharide ratio. At different pH from 2.54.5 and ratio of proteinpolysaccharide (1:1, 1:2 and 1:3) the complew was formed and various experiments included potential zeta, Fourier infrared spectroscopy, solution turbidity and coacervate efficiency were performed to confirm the coacervate complex formation. Results showed that at pH<5, formation of electrostatic interactions are possible due to positive charge of gelatin and negative charge of mucilage. Regarding to coacervate efficacy and solution opacity, the optimized weight ratio of gelatin to mucilage and pH for complex formation were 1:1 and 3.5, respectively. furthermore, the FTIR spectrum demonstrated the transforming of –OH band and removing typical absorption peaks of gelatin and mucilage which indicated complex formation between two compounds. The complex could be applied in encapsulation of susceptible food ingredients and monitoring their release.