>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی اثر پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم ptcc 1896 بر طول عمر با استفاده از مدل نماتود سینورابدایتیس الگانس به صورت درون تنی  
   
نویسنده اکبری علویجه صفورا ,سلیمانیان زاد صبیحه ,شیخ زین الدین محمود
منبع علوم و صنايع غذايي ايران - 1397 - دوره : 15 - شماره : 81 - صفحه:87 -96
چکیده    اولین اثر مشاهده شده ناشی از مصرف باکتری های پروبیوتیک موجود در محصولات تخمیری بر پایه شیر، افزایش طول عمر مصرف کننده بود که برای این اثر لازم است پروبیوتیک ها در روده میزبان کلونیزه شوند. هدف از این مطالعه بررسی توانایی کلونیزه شدن سویه پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم ptcc 1896 در لوله گوارشی نماتود سینورابدایتیس الگانس در مقایسه با اشریشیا کلی op50 به عنوان منبع غذایی استاندارد برای نماتود مورد مطالعه و همچنین اثر این سویه ها بر طول عمر نماتود به صورت درون تنی بود. در این تحقیق همچنین از لاکتوباسیلوس رامنوسوس gg که یک پروبیوتیک رایج تجاری است به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. برای تعیین دوز بهینه پروبیوتیک های مورد استفاده، اثر غلظت های 0.01، 0.1، 1 و 10 میلی گرم از سویه های میکروبی مورد مطالعه، بر طول عمر نماتود بررسی شد. نتایج نشان داد، لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم ptcc 1896 با دوز 0.1 میلی گرم سلول باکتریایی در هر پلیت طول عمر نماتود سینورابدایتیس الگانس را به میزان 36.95%، در مقایسه با گروه کنترل که با اشریشیا کلیop50 تغذیه شدند، افزایش داد. همچنین آزمون کلونیزه شدن سویه لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم ptcc 1896 نشان داد که از توانایی چسبندگی خوبی به سلول های اپیتلیال روده نماتود، در مقایسه با لاکتوباسیلوس رامنوسوس gg برخوردار است. در مجموع می توان گفت که مصرف پروبیوتیک بومی لاکتوباسیلوس پلانتاروم زیرگونه پلانتاروم ptcc 1896 با قابلیت کلونیزه شدن در روده، امکان تولید محصولات فراسودمند حاوی این میکروارگانیسم را با هدف افزایش طول عمر میزبان فراهم می کند.
کلیدواژه پروبیوتیک، سینورابدایتیس الگانس، طول عمر، کلونیزه شدن، فراسودمند
آدرس دانشگاه صنعتی اصفهان, دانشکده کشاورزی, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه صنعتی اصفهان, دانشکده کشاورزی، پژوهشکده زیست فناوری و مهندسی زیستی, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران, دانشگاه صنعتی اصفهان, دانشکده کشاورزی, گروه علوم و صنایع غذایی, ایران
 
   Oleogel production from canola oil with mixture of ethyl cellulose and polyglycerol polyricinoleate  
   
Authors
Abstract    Oleogelation (organogelation) is a novel method to structure edible oils. In the last decade, much research has been done in this case. Oleogelation provides the possibility to remove trans fatty acids and reduce saturated fatty acids in structured oil. The aim of this study was to investigate the production of oleogels from canola oil using ethylcellulose and polyglycerol polyricinoleate as oleogelator and surfactant, respectively. For this purpose, six different formulas of oleogels were prepared. The oleogels were made with 80 to 90% w/w oil, 7.5 to 20 % w/w ethylcellulose and 0 to 5 % w/w PGPR. Atomic force microscopy was utilized to image the microstructure of oleogels. Images showed an increase in diameter of ethylcellulose strands by increasing ethylcellulose concentration. Decreases in diameter of ethylcellulose strands were observed upon PGPR addition. Fatty acid profile of the canola oil and its oleogels was analyzed by gas chromatography. Prepared oleogels were stored at two different conditions (ambient temperature and refrigerator), for 60 days. Peroxide and thiobarbitoric acid values of oleogels were determined after production and once every 30 days. Results showed no significant differences between fatty acid profile of canola oil and its oleogels. Oxidative stability of oleogels was improved by increasing ethylcellulose concentration. The oleogels stored at refrigerator had better shelf life than others at ambient temperature. Generally, by increasing ethylcellulose concentration from 10 to 20%, and adding PGPR, increase in gel strength and uniformity was observed which allows to use oleogels in texturized fats and margarine formulation.
Keywords
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved