بهینه سازی ترکیب پوشش خوراکی با کاربرد طرح مرکب بر عمر انباری و خواص کیفی میوه انجیر (ficus carica domestica l.)

در این پژوهش، تاثیر پوشش خوراکی مرکب، متشکل از سدیم آلژینات (در محدوده غلظت w/v% 2.5-0)، ژل آلوئه ورا (w/v% 1-0) و صمغ زدو (w/v% 4-0.5) حاوی مقادیر ثابتی از عوامل ضد قهوه ای شدن اسید آسکوربیک و اسید سیتریک (هریک در غلظت w/v% 1)، کلرید کلسیم به عنوان عامل ایجادکننده اتصالات عرضی (w/v% 2) و گلیسرول در نقش پلاستیسایزر (v/v% 8) بر شاخص های کیفی میوه انجیر نیمه مرطوب طی 4 ماه ذخیره سازی بررسی گردید. برای مطالعه تاثیرگذاری سه فاکتور مخلوط (mixture factor) و یک فاکتور کمی پیوسته (زمان نگهداری) بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی نمونه ها، از قبیل درصد رطوبت، مواد جامد محلول کل، پارامترهای رنگ، بافت، فعالیت آنتی اکسیدانی و فنل کل، فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و آزمون حسی، از طرح مرکب (combined design) استفاده شد. با توجه به نتایج مطالعات، غلظت بهینه ترکیب صمغ ها در پوشش خوراکی در ماکزیمم زمان نگهداری به شرط حفظ ویژگی های کیفی، w/v% 2.188 آلژینات، w/v% 0 آلوئه ورا و w/v% 1.812 زدو انتخاب گردید. از طرفی چنانچه در بهینه سازی فاکتورها بازه زمانی 120-90 روز در نظر گرفته شود، غلظت بهینه شامل w/v% 0 آلژینات، w/v% 1 آلوئه ورا و w/v% 3 زدو می باشد. به طور کلی، روند بهینه سازی پوشش خوراکی، توانایی ژل آلوئه ورا و صمغ زدو را در حفظ نسبی خصوصیات کیفی میوه انجیر نیمه مرطوب طی 4 ماه ذخیره سازی، آشکار ساخت.