اثر متقابل اسانس به لیمو و نانو امولسیون کیتوسان بر فعالیت های آنزیمی، محتوای آنتی اکسیدانی و ترکیبات فیتوشیمیایی میوه تمشک (rubus ulmifolius sub sp. sanctus)

تمشک به دلیل لطافت زیاد و داشتن آب بالا مستعد آلودگی به عوامل قارچی بوده و از عمر قفسه ای کوتاهی برخوردار است. در پژوهش حاضر، کارایی نانو امولسیون کیتوسان و اسانس به لیمو به عنوان پوشش های خوراکی جهت افزایش عمر قفسه ای تمشک مورد بررسی قرار گرفت. میوه های تمشک، با اسانس به لیمو در غلظتهای 0، 250، 500 و 750 میکرولیتر بر لیتر تیمار شد و سپس با نانو امولسیون کیتوسان در غلظت های 0، 2500 و 5000 میلی گرم بر لیتر مورد تیمار قرارگرفته و به سردخانه ای با دمای 2±4 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 85-95 درصد انتقال یافتند. محتوای فنل و فلاونوئید کل، آنتوسیانین، فعالیت آنتی اکسیدانی و فعالیت آنزیم های pal و گایاکول پراکسیداز میوه ها هر سه روز یکبار مورد ارزیابی قرار گرفتند. میوه های تیمار شده از فعالیت آنزیم pal و محتوای آنتوسیانین بیشتری برخوردار بودند. بیشترین فعالیت آنزیم pal (136.55نانو مول وزن تر بر دقیقه) در تیمار 500 میکرولیتر بر لیتر اسانس و 2500 میلیگرم بر لیتر نانو امولسیون کیتوسان و بیشترین میزان آنتوسیانین (129.22 میلی گرم سیانیدین 3گلوکوزید در 1 میلی لیتر عصاره) در تیمار 750 میکرو لیتر بر لیتر اسانس و 5000 میلیگرم بر لیتر نانو امولسیون کیتوسان در روز نهم مشاهده شد. همچنین بیشترین محتوای فنل کل (57.53 میلی گرم گالیک اسید در 1 میلی لیتر عصاره) در نمونه های مربوط به شاهد در روز نهم مشاهده شد. پوشش دهی تمشک با اسانس به لیمو و نانو امولسیون کیتوسان می تواند به عنوان روشی سالم، میزان ترکیبات بیوشیمیایی از جمله فنل و آنتوسیانین و فعالیت آنزیم های دخیل در بیوسنتز ترکیبات فنولیک مانند pal را افزایش دهد.