سیاست جنایی ایران در قبال رفتارهای تهدیدکننده امنیت غذایی: واکاوی بزه انگاری و پاسخ گذاری اداری-انضباطی در زنجیره تامین غذا

مدیریت و کنترل ناهنجاری‌های تهدید کننده امنیت غذایی در اشکال سنتی و نوظهور با شکل گیری امنیت غذایی به عنوان هنجار جامعوی حقوقی و برجسته شدن نقش کنشگران مختلف زنجیره تامین غذا امری حیاتی است و در سیاستگذاری‌ها و برنامه ریزی‌های ملی و فراملی به دغدغه جدی جامعه جهانی و دولتها بدل شده است. کنترل پدیده جنایی در ساحت سیاست جنایی ایران (به عنوان جزئی از سیاست عمومی) به ویژه با توسعه قلمرو پدیده جنایی تهدید یا نقض کننده امنیت غذایی به صورت انواع بزه‌‌های صنفی، اداری و مدنی، صرفاً با بزه‌انگاری و پاسخ‌گذاری کیفری ممکن نیست، بلکه پاسخ‌گذاری غیرکیفری متناسب و موثری از جنس خود را طلب می‌کند که در حال حاضر صبغه دولتی آن غالباً برجسته و پررنگ تر از صبغه جامعوی آن است. پژوهشگر در مقاله حاضر از یک سو در جستجوی جلوه‌های بزه‌انگاری و پاسخ‌گذاری‌های اداریانضباطی (غیرکیفری) در زنجیره تامین غذا است و از دیگر سو، در پی تطبیق پوشش دهی بزه‌انگاری و پاسخ‌گذاری‌های یادشده با ارکان اصلی و فرعی مفهوم امنیت غذایی و تحلیل آنها در قلمرو سیاست جنایی ایران است.