بررسی خصوصیات هم‌افزائی و هم‌ستیزی عصاره‌ چای سبز و هل

امروزه استفاده از آنتی اکسیدان‌های جدید و بدون خطر از منابع گیاهی، حیوانی و میکروبی رو به افزایش است. هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه ویژگی‌های آنتی اکسیدانی و برهم کنش های سینرژیستی و آنتاگونیستی عصاره‌های چای سبز و هل بود. عصاره چای سبز، هل و ضد اکساینده سنتری bht در غلظت‌های 25، 50، 100، 150، 200و 250 میکروگرم در میلی لیتر و عصاره‌های ترکیبی چای سبز و هل در نسبت های مختلف برای دستیابی به غلظت های50، 100، 150، 200، 250 میکروگرم در میلی لیتردر نسبت‌های ترکیبی 1:1، 2:1، 1:2 ،1:3، 3:1، 2:2، 1:4و 4:1 آماده شد. میزان ترکیبات فنلی به روش فولین سیوکالچیو و ویژگی‌های آنتی اکسیدانی به چهار روش، مهار رادیکال آزاد، اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها بر اساس توانایی احیاکنندگی آهن ((frap، آزمون بی رنگ شدن بتاکاروتن و توانایی جلوگیری از اکسیداسیون روغن سویا ارزیابی شد. بوتیل هیدروکسی تولوئن(bht) جهت مقایسه به عنوان کنترل مثبت به کار گرفته شد.نتایج حاصل از چهار آزمون نشان داد که خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره چای سبز به شکل معنی‌داری بیشتر از عصاره هل و bht بود (p<0.05). در نسبت های مختلف ترکیب این دو عصاره، در آزمون مهار رادیکال آزاد dpph در تمامی حالات ها، قدرت احیاء کنندگی در 8 حالت و در آزمون بتاکاروتنلینولئیک اسید در 5 حالت اثر هم افزایی مشاهده شد. در آزمون روغن، عصاره های ترکیبی اثر هم ستیزی نشان دادند، گرچه این عصاره های ترکیبی با وجود بروز اثر هم ستیزی عملکرد بهتری نسبت به bht نشان دادند.