استفاده از فناوری خشک کردن و انجماد (دهیدروفروزن) در افزایش ماندگاری برگه‏های چغندرقرمز

استفاده از تکنولوژی‏های ترکیبی می‏تواند سبب کاهش معایب تکنیک‏های گوناگون در کاربرد مستقل هر یک از آن‏ها گردد. در این پژوهش استفاده از کاربرد فرآیند اسمزی و هوای داغ و ترکیبی از خشک کردن و انجماد در  چغندرقرمز مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش، برش‏های چغندر قرمز به صورت ورقه‏ای و مکعبی تهیه و در محلول نمک به عنوان عامل اسمزی و ترکیب اسید سیتریک و آسکوربیک در دو سطح 0.1 و 0.3 درصد قرار داده شد. نمونه‏های ورقه‏ای به مدت 75 دقیقه و نمونه‏های مکعبی به مدت 115 دقیقه در خشک‏کن آبگیری شدند و پس از آن در ظروف پلی اتیلنی بسته‏بندی شدند و در فریزر با دمای 25– درجه سانتی‏گراد قرار گرفتند. در روز صفر و بعد از یک ماه آزمون‏های اسیدیته، فعالیت آبی، پردازش رنگ و خصوصیات بافتی تیمارها بررسی گردید. نتایج آنالیز آماری داده‏ها با استفاده از نرم‏افزار spss نسخه‏ی20 بر پایه‏ی طرح کاملاً تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون‏های مختلف در بازه یک ماه نشان داد که تیمار مکعبی 0.3 نسبت به سایر تیمارها بهترین و نزدیکترین خصوصیات را از نظر بافت، رنگ و ویژگی‏های کیفی به نمونه تازه چغندر قرمز داشت.