سطح آستانه بهینه جهت شناسایی ستاره‌ها در ردیاب ستاره

در این مقاله مُدل دقیقی از بخش الکترواپتیکی سامانه ردیاب ستاره و نحوه تشکیلِ تصویرِ ستاره ارایه شده است. سپس از این مُدل برای تشخیص ستاره‌ها از نوفه با معرفی شیوه خاص در تعیین مقدار آستانه،‏ در تصویرِ گرفته شده توسط ردیاب ستاره استفاده گردیده است. با بهره‏گیری از نظریه آشکارسازی اثبات شده که روش سطح آستانه،‏ آشکارساز بهینه‏ی ستاره‌ها در تصویر می‌باشد و نحوه تعیین مقدار سطح آستانه بهینه با توجه به مشخصات ردیاب ستاره بدست آمده است. همچنین نشان داده شده که اثر محل قرارگیری تصویر ستاره نسبت به مکان پیکسل‌های حسگر تصویربرداری تا چه میزان بر روشنایی تصویر ستاره و در نتیجه سطح آستانه‌ی بهینه موثر است. این متغیر در مقالات به صورت دقیق بررسی نشده است و عدم در نظرگرفتن این مساله سبب انتخاب سطح آستانه نادرست خواهد شد. مقدار سطح آستانه اهمیت بسیار زیادی دارد چون از یک سو با افزایش سطح آستانه،‏ ستاره‌ها از دست خواهند رفت و از سوی دیگر با کاهش آن،‏ نوفه‏ها به عنوان ستاره تشخیص داده می‌شوند که این امر سبب افزایش زمان محاسبات و یا عدم امکان تعیین وضعیت می‌گردد.