الگوریتم مسیریابی با افزایش قابلیت اطمینان در شبکه های تحمل پذیر تاخیر

شبکه های تحمل پذیر تاخیر،(delay tolerant networks (dtns) ، شبکه های بی سیم با ویژگی ارتباطات گذرا هستند. در این شبکه ها، تحرک و جابجایی گره ها، ساختار پویا، انرژی محدود گره ها و ... موجب بروز قطعی در ارتباط بین آن ها می گردد. dtn در محیط های چالش انگیز گوناگونی مانند ماهواره ها، محیط های جنگی و ... به کار می رود. در این شبکه ها، مسیر دایمی بین گره مبدا و مقصد در بیشتر مواقع وجود ندارد. به همین دلیل، روش های مسیریابی مرسوم در شبکه های اقتضایی در dtn کارایی ندارد. در این شبکه ها از ساز و کار ذخیره و ارسال برای تبادل پیغام ها استفاده می گردد. این امر موجب اتلاف منابع شبکه می گردد. روش پیشنهادی که crouting نام دارد، می کوشد با بررسی و کنترل تعداد بسته های توزیع شده در شبکه، قابلیت اطمینان شبکه را افزایش دهد. این روش، تعداد بسته های پراکنده در شبکه را کاهش داده و درصد تحویل پیغام ها به گره مقصد را افزایش می دهد. مقایسه روش پیشنهادی با روش هایی نظیر prophet و er موفقیت روش مذکور را نشان می دهد. در crouting، درصد حذف بسته ها از بافر به طور میانگین 80% کمتر از prophet و er و درصد تحویل بسته ها به طور میانگین 5% بیشتر از prophet و er است.