افزایش تحمل پذیری اشکال سیم باینری اتوماتای سلولی کوانتومی در محیط تشعشعات فضایی

ماهواره های مخابراتی عموما خارج از اتمسفر زمین قرار دارند و مهمترین مشخصه این محیط وجود اشعه های یونیزه کننده با انرژی بسیار بالا و در حد مگا الکترون ولت می باشد. مواد نیمه‌هادی بکاررفته در سخت افزار ماهواره ها نسبت به تاثیرات محیط تشعشعات بسیار آسیب‌پذیر می‌باشند و در خواص الکتریکی، نوری و فیزیکی آنها تغییرات موقت یا پایداری پدید می‌آید و پس از مدتی باعث کاهش کارآیی مدار می‏گردد. این مشکلات سبب شده است تا ارایه تکنیک های مقاوم سازی کم هزینه و قابل دسترس، مورد توجه قرار گیرد. امروزه، ماهواره‏های کوچک بسیاری وجود دارد که ماموریت‏های ارتباطی و سنجش را در فضا انجام میدهند و هزینه بالای قرار دادن ماهواره در مدار از یک سو و مشکلات یکپارچه سازی و تطبیق ماهواره و ماهواره بر از سوی دیگر را می توان از جمله دلایل توسعه نانوماهواره ها عنوان نمود. باکاهش ابعاد قطعات، حساسیت مدار بیشتر شده و مدارهای با ابعاد نانو نسبت به تشعشعات محیط فضا آسیب‌پذیرتر هستند. اتوماتای سلولی کوانتومی بدلیل حداقل توان مصرفی، پیشنهاد مناسبی جهت ساخت مدارهای محاسباتی در ابعاد نانو می‏باشند. در این مقاله به ارائه روش افزایش تحمل پذیری اشکال و شبیه سازی آنها در سیم باینری در تکنولوژی اتوماتای سلولی کوانتومی می‌پردازیم.