بررسى سیر تحول ایوان در خانه هاى سنتى دشت یزد - اردکان از دوره مظفرى تا قاجار

سیر تحول معمارى ایوان در خانه هاى دشت یزد اردکان با استعانت از روش مکاتب فکرى گونه شناسى قرن بیستم و از طریق کنار هم قرار دادن ایوان هاى خانه هاى این منطقه در فازهاى مختلف تاریخى تجزیه وتحلیل شده اند. این نوشتار با تکیه بر داده هاى حاصل از مطالعه، مستندسازى، و پى گیرى هاى انجام شده در دوازده خانه مظفرى و سى خانه صفوى و از طریق مقایسه تطبیقى ایوان هاى این نمونه ها تنظیم شده است. به ایوان هاى ماقبل مظفرى و پس از صفوى نیز در مواقع لزوم و در صورتى که اطلاعات به دست آمده از آن ها، براى حکم صحیح کافى بوده، اشاره شده است. در این مسیر ویژگى هاى هندسى، فضایى، سازه اى، و تزیینات ایوان هاى ادوار گوناگون با یکدیگر مقایسه شده و جنبه هاى پایدار و متغیر آن ها استخراج گردیده است. نتایج نشان مى دهد که ایوان یک فضاى نیمه باز است رو به باغ یا حیاط مقابل خود که حداقل از قرون میانه اسلامى، در معمارى خانه هاى این سرزمین حضور پایدار داشته و ویژگى هاى کالبدى آن مانند تناسبات ارتفاعى، مساحت، روش هاى اجرا و دُورِ طاق، دسترسى ها و ارتباط با سایر فضاها، به تبع اصول حاکم بر معمارى هر دوره تحول یافته است.