بررسی تاثیر معماری محیط مدارس بر شکل گیری هویت دانش آموزان دوره دبیرستان یزد

هویت شخصى، عنصر اساسى شخص، خودِ مستمر و پنداره درونى وذهنى، که شخص از خودش در جایگاه یک فرد دارد، تعریف میگردد.این مضمون در جهان معاصر، در پژوهشهاى مختلف، بررسى و کنکاش فراوان شده است. براى عملیاتى کردن و آزمودن این مفهوم، چهار پایگاه دستیابى، تعلیق، ممانعت، و پراکندگى معرفى شده و در این چهارچوب تاثیر عوامل مختلف بر شکل گیرى هویت شخصى افراد انداز ه گیرى وارزیابى شده است. در این پژوهشها به تاثیر محیط معمارى یک بنا برشکل گیرى هویت شخصى ساکنانش توجه نشده است.در این مقاله سعىمیشود که تاثیر محیط معمارى مدارس بر شکل گیرى هویت شخصى دانش آموزان دوره دبیرستان بررسى شود. بدین منظورو براى سنجش وضعیت هویت شخصى در مدارس از پرسشنامه استفاده شده که اعتبار و اطمینان آن براى مدارس کشور ایران aissاثبات گشته است.همچنین براى امکان بررسى تاثیر محیط معمارى بر شکل گیری هویت شخصى دانش آموزان، در این پژوهش، عوامل مداخله گر به حداقل می رسد تا محیط معمارى، تنها عامل مداخله گر موثر باشد. لازم به ذکر است که نتایج حاصل از تکمیل 350 پرسشنامه از هفت مدرسه منتخب، در دو گونه معمارى سنتى و جدید مقایسه میشود.با توجه به گفته هاى فوق، در این مقاله تاثیر محیط معمارى مدارس بر شکل گیرى هویت دانش آموزان دوره دبیرستان دراستان یزد روشن و مشخص مى گردد. این موضوع در دو محیط معمارى سنتى و جدید اندازه گیرى و قیاس مى شود. درتکمیل این پژوهش مولفه هاى طراحى معمارى موثر بر شکل گیرى هویت در مدارس سنتی و جدید نیز معرفی خواهد گشت.