مدل مدیریت عدم قطعیت در حوزه ذى نفعان، مطالعه موردى: پروژه برون مرزى

مدیریت ریسک یکى از حوزه هاى مطرح در مدیریت پروژه است وتوجه پژوهشگران فراوانى را جلب کرده است.لیکن، به اعتقاد اکثرصاحب نظران، فرایند مدیریت ریسک در خصوص شناسایى منابع عدم قطعیت و علل ریسک کاستى هایى دارد. در این خصوص، از آنجاکه ذى نفعان پروژه یکى از اصلى تر ین منابع عدم قطعیت در پروژه هاهستند، در این مقاله مدلى براى شناسایى وتحلیل منابع عدم قطعیت در حوزه ذى نفعان عرضه مى شود. به این منظور، ابتدا الگوهاى مطرح مدل مبناى تحقیق برگزیده شد. در ادامه، « مدل برترى » بررسى و به منظور رفع کاستى مدل در بخش روابط ذى نفعان از مدل شبکه استفاده شد.در این تحقیق، یکى از پروژه هایى که به شدت تحت تاثیر ذى نفعان و عدم قطعیت هاى مرتبط با آنان، طرح توسعه حرم مطهر علوىدر نجف، مطالعه و بررسى شد. اطلاعات و مدارک این پژوهش،برگرفته از طرحى است که دفتر فنى دانشکده معمارى و شهر سازىدانشگاه شهید بهشتى در حال انجام آن است. ابتدا، از طریق مصاحبه ،ذى نفعان پروژه و شبکه روابط آن ها شناسایى شد. سپس، با استفاده از تحلیل شبکه ارتباطات ذى نفعان، عدم قطعیت هاى موجود در روابط ذى نفعان شناسایى ونحوه تاثیرگذارى آن ها ارزیابى شد. بر اساس نتایج به دست آمده، ذى نفعان کلیدىپروژه به ترتیب اهمیت، شامل تولیت حرم مطهر، پیمانکار، بانیان، گروه ها ى تروریستى، وپیمانکاران محلى هستند. همچنین، اصلى ترین ریشه هاى عدم قطعیت در حوزه ذى نفعان پروژه شامل شرایط اجتماعى نجف، روند پیشرفت پروژه، و تغییر مسئولین هستند. با توجه به نتایج تحقیق، مدل پیشنهادى روشى نظام مند براى شناسایى و تحلیل عدم قطعیت هاى موجود در حوزه ذى نفعان بابهره گیرى از از مدل هاى شبکه اى است که عرضه مى شود.