از «شکل» تا «وجه» (تعمقی در واژگان دلالتگر ظاهر اثر، در حوزه معماری)

سطح مفهوم کلمه ها در انعکاس دیدگاه های معرفتی، ضرورت توجه به واژگان را در حوزه معماری باید بازبینی و تثبیت شوند، واژگان اشاره کننده به ظاهر اثر هستند.اهمیت این واژگان به دلیل تاثیر فهم از ظاهر بر محصول متعین تولید شده است.این واژگان در صورت تدقیق انعکاس دهنده دیدگاهها در خصوص ظاهر در عرصه معماری هستند و به این ترتیب یکی از ابزارهای اشاره کننده به مرتبه وجودی اثر به شمار میروند. در حالیکه کاربردهای متفاوت و ناهماهنگ فعلی این امکان را تا حد زیادی از بین برده است.برخی از واژگان دلالتگر ظاهر اثز معماری عمق معنایی بیشتری دارند و با معنای دو وجهی خود، علاوه بر اشاره به ظاهر پیوند مرتبه ظاهری و باطنی را نیز به طور ضمنی بیان میکنند. در حالیکه دیگر واژگان تنها به ظاهر دیدنی دلالت دارند. به این ترتیب شاهد سلسله مراتبی در میان واژگان دلالتگر ظهار هستیم. چنین سلسله مراتبی در میان ظواهر خلق شده نیز برقرار است، برخی از آثار معماری با توجه به عالم ماهیات خلق شده اند و از طریق ظاهرشان به عوالم برتر رهنمون مشوند. بنابر این میتوان با دلالت بر ظاهر اثر در واژگاتن،سلسله مراتب معنایی آن ها را در نظر گرفت.