طراحی شهری تاب آور

هدف ازاین مقاله تحقیق برای شناخت ویژگی های طراحی شهری تاب آور در برابر سانحه به صورت کلی در قالب ابعاد ماهوی و رویه ای و کیفیت های طراحی شهری تاب آور است. سوانح طبیعی همواره چالشی در تحقق توسعه پایدار در جوامع انسانی به شمار می آیند. ایران همواره در معرض سوانح طبیعی مانند زلزله و سیل و ... است، بنا بر این پرداختن به رویکردهای نوین مواجهه با سوانح لازم و ضروری می نماید. ار آنجا که در حال حاضر دیدگاه غالب از تمرکز صرف بر برنامه های کاهش آسیب پذیری و مقاوم سازی در برابر سانحه به افزایش تاب آوری در حوزه طراحی شهری با طرح یک چهارچوب مفهومی بر اساس مدل مکان پایدار، مفاهیم طراحی شهری پایدار را در قالب دو رویکرد عمده تعادلی و غیر تعادلی در دو بعد ما هوی و رویه ای تدوین شده است. بر پایه مرور متون و اسناد مرتبط در این حوزه، ضمن بررسی مفاهیم نظری تاب آوری و طراحی شهری، به ابعاد مختلف آن و نیز طبقه بندی علل و عوامل دخیل در آن، تبیین کیفیت های دخیل در طراحی شهری تاب آور در تحقق بعد ماهوی آن، و فرایند تحقق در سایه بعد رویه ای پرداخته میشود. یافته های تحقیق نشان میدهد که برخی از کیفیت های طراحی شهری در ساخت شهرها و فضاهای شهری تاب آور از بعد ماهوی و در توجه به فرایند طراحی در تحقق تاب آوری ازبعد رویه ای متاثر است.