سنجش رضایت محیطی دانش آموزان از مولفه های محیطی مدرسه، مطالعه موردی چهار مدرسه نوساز و فرسوده ابتدایی در شیراز

ارزیابی بناها، پس از ساخت و بهره برداری، یکی از روش های کاربردی در شناسایی مسائل طراحی برای طراحی های جدید است. در این گونه ارزیابی ها، سنجش رضایت کاربران در خصوص مولفه های محیطی، همواره جایگاهی کلیدی داشته است. هدف کلی از تحقیق حاضر، سنجش سطح رضایت دانش آموزان از وضع موجودِ چند نمونه از فضاهای آموزشی نوساز و فرسوده، برای شناساییِ نیازها و خواسته های کاربران در طراحی های جدید، است. در این تحقیق، برخی مولفه های محیطی، نظیر نور و روشنایی، صدا، دما، رنگ، ابعاد و مصالح ارزیابی و مقایسه شد. همچنین در بعضی زمینه ها نظیر آسایش حرارتی، سطح رضایت دانش آموزان این مدارس از وضع موجود در مقایسه با استانداردهای روز دنیا بررسی شد. بدین منظور در بین مدارس مقطع ابتدایی در شهر شیراز دو مدرسه ی نوسازی شده و دو مدرسه ی فرسوده، به عنوان نمونه، انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفت. روش تحقیق این گونه بود که در مدارس مورد مطالعه، مولفه های محیطی مورد نظر، اندازه گیری و ثبت شد و همزمان پرسش نامه هایی نیز برای بررسی میزان رضایت دانش آموزان از این شرایط محیطی در اختیارشان قرارگرفت. نتایج  پرسش نامه ها از طریق تست های کروسکال والیس (برای سنجش معناداریِ کلیِ تفاوت ها در چهار نمونه) و    من ویتنی (برای سنجش معناداری نمونه ها به صورت مقایسۀ دو به دو) تحلیل شد. در نتیجه ی این تحقیق، علاوه بر روشن شدن بعضی از نیازها و خواسته های محیطیِ دانش آموزان در جایگاه کاربرانِ اصلیِ مدارس، نتایجی جانبی دیگری نیز حاصل شد. مشخص شد که میزانِ رضایت دانش آموزان از بعضی از مولفه های محیطی در مدارس نوسازی شده، حتی نسبت به مدارس فرسوده نیز کمتر است. همچنین مشخص شد که در بعضی زمینه ها نظیر گرمایش ساختمان، با وجود به کارگیریِ تجهیزات به روز تر و ایمن تر در مدارس نوسازی شده، همچنان به شرایط آسایش حرارتی و میزان رضایت کاربران، توجه نشده و تطابق با استانداردهای مربوطه نیز لحاظ نشده است.