نوا و فضا

تقریباً هم شمار با تعداد طراحان، تعریف فرایند طراحی و روش حل مسیله هست؛ ذکر این رو شها و تجرب ههای مختلف طراحی از آن حیث که هم قد مهایی در راه رشد طراح و هم مایه نقد روش شناسان است اهمیت دارد. به همین سبب ساختار اصلی این نوشتار بر پایه گزارش یک فرایند طراحی و بازنگری نقادانه آن، شکل گرفته است،به این صورت که به دنبال مسیله اصلی مقاله درباره چگونگیبهر همندی از موسیقی در روند طراحی معماری، یک تجربه طراحی با موضوع «واحد همسایگی » نقل خواهد شد، که در فرایند آن استفاده از موسیقی نقش به سزایی دارد. سپس این فرایند طراحی، بااستفاده از تجربیات شخصی، و به مدد نظرات اندیشمندان موسیقی،و رو ششناسان مقوله طراحی، از دیدگاهی نقادانه بازنگری خواهد شدو در پایان نتیجه گیری و راهکارهایی برای بهبود این فرایند طراحی،مطرح خواهد شد.