تبیین مدل نقش ساختاری طراحی برای جلب مشارکت مردمی در فرایند معاصرسازی بافت فرسوده محلات شهری ایران (نمونه موردی: محله سیروس تهران)

هدف از این تحقیق، تبیین مدلی علی میان رویکرد مشارکت مردمی و مولف ههای طراحی در معاصرسازی باف تهای فرسوده ایران (نمونهموردی محله سیروس تهران) است. با ب هکارگیری اید ههای حاصل از مدل تحقیق، میتوان مولف ههای طراحی را به گونه ای در فرایند طراحی معاصرسازی باف تهای فرسوده تبیین کرد که، مشارکت مردمی و در نهایت موفقیت معاصرسازی ناشی از این امر به صورت حداکثریحاصل شود. به این منظور در این تحقیق، بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی یا زمینه یابی وتحلیل داد هها بر اساس آمار توصیف ی استنباطی استفاده شده است. در تحقیق حاضر، برای مطالعه عوامل موثر طراحی در جلب مشارکتمردم از آزمون نگرش سنجی اهالی محله سیروس تهران استفاده شده است. روش نمونه گیری، از نوع خوشه ای تصادفی و حجم نمونه برای 170 نفر است. به دلیل فقدان پرسش نامه استاندارد در موضوع تحقیق، از پرسش نامه محق قساخته استفاده گردید. پس از بررسیپایایی و روایی ابزار تحقیق، داد هها به روش آمار ی توصیفی تحلیلو عوامل تاثیرگذار بر روش تحلیل عاملی استخراج شد و بر اساس تحلی لهای انجا مشده، مدلی خطی طرح ریزی گردید. سپس، بر اساس مدل حاصل، رابطه و میزان تاثیر عوامل بر یکدیگر به روش تحلیل مسیر، به دست آمد. یافته ها نتایج تحقیق بر اساس مدل، شامل مولف ههایی در طراحی شهری و معماری است که، مردم یعنی عام لها آن را شناسایی م یکنند و در صورت دریافت نظرات مردم، در زمینه چگونگی طراحی مولف ههای یادشده، میتوان مشارکت و موافقت حداکثریآ نها را در معاصرسازی باف تهای فرسوده به دست آورد. از جمله این مولف هها دو مولفه در زمینه ساختار بافت شامل شکل معابر و اولویت عبورومرور و دو مولفه در زمینه توده بافت، شامل شکل خدمات و حفظ بناهای ارزشمند، است.