بررسی مفهوم های خواست و نیاز انسان در روان شناسی و تاثیر آن ها بر معماری

کیفیت و حتی کمیت شک لگیری یک فضا تنها زمانی به موجودیتی اصیل و پایدار م یرسد که، به انسان توجه شود. در این صورت معماری، مکانی انسانی برای زیست م یشود و ماندگاری آن نیز تضمین میگردد. در علوم مختلف تلا شهای بسیاری در زمینه انسانگرا کردن محیطشده که در معماری از آن استفاده میگردد. در این پژوهش بر بخشی از این علوم یعنی روان شناسی محیط به ویژه در بخش نیازهای انسانی تمرکز شده است تا از طریق آن بتوان رابطه ای صحیح برای طراحی و ارزیابی محیط به معماران عرضه کرد و به کیفیتی همه جانبه از انسان و خواست و نیاز او در فضا رسید. سال های بسیاری است که معماران سعی دارند نیاز انسان در فضا را بشناسند و آن را در معماری بروز دهند. به این منظور نظریه مازلو در حیطه روان شناسی، راهبر بسیاری از نظریه پردازان حوزه محیط و معماری و شهرسازی در تلاش برای دستیابی به کیفیتی انسانی بوده است. گرچه تیوری مازلو بنیاد نظریه های نیازهای انسانی است، اماروان شناسان در میان علوم امروز با نقد این نظریه و طرح نظریه هایدیگر، به پیشبرد کیفیت تعریف نیازها همت گمارده اند.هدف در این پژوهش آن است که، با مرور ادبیات نیازها و خواست ها در حیطه روان شناسی، فهم دقیق تر عوامل انسانی شکل گیری فضا ممکن شود. به این منظور به شناخت نیاز و خواست در علم روان شناسی پرداخته می شود و سپس نتایج معمارانه مستخرج از این ادبیات ذکر می گردد. یافت ههای این پژوهش نشان م یدهد که، نیازها و خواس تهای انسان اموری تفکیک شده و مجزا نیستند و سیستمی یکپارچه در زندگی انسان بروز میدهند. معماری نیز زمانی به گونه ای کامل و جامع با انسان رابطه برقرار میکند که، سلسله مراتبی از همه نیازهای فیزیکی، روانی، روحی، و معنایی او در آن برآورده شود و میان معماری و انسان رابط های وجودی برقرار شود و معماری آینه تمام نمای انسان باشد.