وضعیت ابنیه شهری اصفهان در دوره حکومت ظل السطان

در فتنه افغا نها، بسیاری از زیرساختها و ابنیه ارزشمند اصفهان از بین رفت، از سکنه خالی شد و تا نزدیک دو قرن پوسته فرسوده و آثار معماری و شهرسازی آن رها شده و بی اعتنا باقی ماند. در دوره قاجاریه حاکمان اصفهان تا حدود سال 1290 ق یکی پس از دیگری روی کار آمدند و به سرعت کنار رفتند. با آمدن مسعودمیرزاظل السلطان پسر بزرگ ناصرالدین شاه فصلی دیگر گشوده شد. به نظر می رسد، در اوایل این دوره، در اصفهان هم فعالیت های قابل قبول و مثبت رخ داده، به طوری که سرمایه های از دست رفته آن احیا و هم ضدیت با ابنیه کهن، تخریب و فروش مصالح آثار، و مصادره اموال مردمانش تجربه شده است. هدف این پژوهش نظر و تاملی بر وضعیت ابنیه شهر در این دوره است. دوره ای که بیش از یک سوم قرن طول کشید. نتایج حاصل از مطالعات نشان می دهد، در طی هفت سال آغاز حکومت او، وجود و عملکردش، با توجه به شرایط زمان،قابل قبول و موثربود. اما، از حدود 1298 ق تا پایان حکومت او در دوره ناصری، آثار سو مدیریت و حاکمیتش بر روند زندگی مردم روستایی و شهری غیر قابل جبران بوده است.