ارزیابی تاثیر به‌کارگیری شناخت هندسی سازه در طراحی معماری نمونۀ موردی: دانشجویان رشتۀ معماری

تاکنون تحقیقات گسترده‌ای دربارۀ ابعاد گوناگون دانش سازه صورت گرفته است. مسئلۀ اصلی در نتایج اکثر این پژوهش‌‌ها نبود توجه کافی به چگونگی حضور دانش سازه در فرایند طراحی معماری است. دانش سازه دارای دو نوع شناخت اصلی شامل شناخت عددی و شناخت هندسی است. هر دو شناخت دارای ارزش‌های خود در فرایند طراحی هستند، ولی بخشی از شناخت سازه قابلیت و شایستگی حضور در گام طراحی سازه را دارد که از مراحل اولیۀ تولید فرم تا مرحلۀ ساختِ واقعی دخالت دارد؛ و این همان جایگاه مهم و ارزشمند هندسه است که در میان دشواری‌های محاسباتی و گسترش ابزارهای طراحی و تحلیلی سازه نادیده گرفته شده است. بسیاری از راه حل‌های سازه‌ای بر اساس شناخت هندسی تجلّی می‌یابند. هدف اصلی در این پژوهش ارزیابی تاثیر شناخت هندسی در فعالیت‌های مربوط به طراحی سازه در بستر معماری است. بر این اساس در این پژوهش، ابتدا وجوه شناخت هندسی سازه به‌طور کامل معرفی می‌شوند. سپس از راهبرد پژوهش کمّی برای سنجش آماری دو پارامتر میزان رضایتمندی و میزان افزایش مهارت دانشجویان معماری پس از کاربرد روش شناخت هندسی در طراحی سازه استفاده می‌شود. برای تحلیل کمّی از روش آزمون t زوجی با استفاده از نرم‌افزار spss استفاده می‌شود. بنابر نتایج تحقیق استفاده از شناخت هندسی تاثیر مثبتی بر میزان رضایتمندی و میزان مهارت مشارکت‌کنندگان در به‌کارگیری دانش سازه در طراحی‌های معماری دارد.

evaluating the effects of using geometric cognition of structures in architectural design; the case of architecture students

extensive research has been done on various aspects of structural knowledge. the main problem with most results is the lack of sufficient attention to how structural knowledge should be present in the design process. structural knowledge contains two main types of cognition: numerical and geometric. with both cognitions having their merits in the design process, structural cognition deserves to be present from initial to implementation stages; and it is the important and valuable position of geometry that has been ignored amidst computational difficulties and the development of structural design and analytical tools. many structural solutions are realised based on geometrical cognition. the main purpose of this study is to evaluate the effect of geometric cognition on activities related to structural design in architecture. the study starts with thoroughly introducing the aspects of geometric cognition of the structure. then, the quantitative research strategy is used to statistically measure the two parameters of satisfaction and skill enhancement of architecture students following the application of geometric cognition method in structural design. for quantitative analysis, the paired t-test method is used using spss software. the results show that the use of geometric cognition has a positive effect on the level of satisfaction and skill of participants in applying structural knowledge in architectural designs.