مقایسه و بررسی دو سیستم آموزشی دانشکدۀ هنرهای زیبا در رشتۀ معماری، از تاسیس تا تحولات 1348ش و از آن تاریخ تا انقلاب فرهنگی

دانشکده هنرهای زیبا از زمان تاسیسْ تحولات مختلفی را به لحاظ ساختار آموزشی و جریان‌های فکری تجربه کرده است. نگارنده در این مقاله به مقایسه تطبیقی دو دوره ابتدایی (بدو تاسیس تا سال 1348 و از آن سال تا انقلاب فرهنگی) می‌پردازد. سوالات تحقیق این موارد هستند: بنیاد اولیه آموزش معماری در هر دوره بر چه اصولی نهاده شده است؟ در هر دوره چه شیوه‌ای برای آموزش وجود داشته و ویژگی‌های اصلی آن چه بوده است؟ روش تحقیق به‌کاررفته در این مقاله در مطالعه اولیه از نوع تفسیری‌ تاریخی است و در پی آن به‌منظور تحلیل نتایج از مقایسه تطبیقی بهره برده شده است.مقایسه تطبیقی این دو دوره بر اساس بررسی مقوله رویکردهای عمومی آموزشی، مقولات محتوایی شامل مقدمات، دروس عملی طراحی، دروس نظری، پروژه پایانی، مقولات رویه‌ای شامل آتلیه‌ها، استادان، و قضاوت پروژه‌ها، و شاخصه‌های آن‌ها صورت گرفته است. بر اساس این مقایسه، نقاط قوت و ضعف دو دوره استنباط گردیده‌اند. به نظر می‌رسد از اصلی‌ترین آسیب‌های دوره اول، در عین برخورداری از نقاط قوت قابل‌توجه ساختاری، آسیب محتوایی مرتبط با بهره‌گیری از الگویی غیربومی و انطباق‌نیافته با هویت و فرهنگ ایرانی است. همجنین اصلی‌ترین آسیب دوره دوم، در عین برخورداری از نقاط قوت قابل‌توجه محتوایی، آسیب ساختاری ناشی از فقدان تعریف یک سیستم منسجم و نظام‌مند برای آموزش معماری است. پیشنهاد در این پژوهش، برگرفتن ویژگی‌های اثرگذار ساختاری از دوره اول و انطباق آن با ضرورت‌های محتوایی مطروحه در دوره دوم است، به‌گونه‌ای‌که انطباق مناسبی بین این دو حوزه شکل گیرد.

A Comparative Study of PreCulturalRevolution Architectural Education in the Faculty of Fine Arts, University of Tehran, before and after 1967

Ever since its initiation, the Faculty of Fine Arts has undergone a variety of transformations in terms of both the educational structure and the underlying thoughts. The present paper compares the system in periods before and after 1967 up to the Cultural Revolution. The main question of this research is: ‘what was the fundamental principles and educational methods of each period?’ The research method is interpretativehistorical, followed by a comparative analysis.The comparison is based on general educational approaches, contents including induction, design, theories and the final project, and procedures including those concerning studios, lecturers and assessments. It appears that whilst enjoying many strengths, the first period has suffered crucial flaws such as those of ungrounded content with little connection with the country’s local, historical and national characteristics. Similarly, the second period has enjoyed its own strengths and suffered damages caused by the lack of an integrated, disciplined educational system. The research proposes, therefore, to appropriately adopt features of the first period and adjust it with the contentrelated necessities of the second.