علت کاوی چالش های معماری صنعتی در ایران با تطبیق و تحلیل تجارب کشورهای هدف

صنعتی‌سازی ساختمان محصولی است سازمانمند، روشمند، و هدفمند و معنای آن استفاده از شیوه‌های مدرن با بهره‌گیری از تجهیزات و مصالح مدرن است. در این روش، شاخصه‌های کیفیت، زمان، و هزینه همواره مهم‌ترین خواسته‌ها در کشورهای بهره‌مند از شیوه‌های صنعتی ساخت محسوب می‌شوند. از این رو، جلوه‌های تجلی آن را می‌توان در سیاست‌گذاری این جوامع مشاهده کرد، به گونه‌ای که با تغییر نگرش، ایجاد راهبردهای لازم، تدوین سازوکارها، و انگیزه‌های اقتصادی‌ـ اجتماعی درصدد اصلاح رویکردهای گذشتة ساخت برآمدند. در این پژوهش سعی می‌شود با نگاهی ژرف به تجربیات علمی و عملی کشورهای هدف، تدابیر و مکانیزم‌های مرتبط با برنامه‌های توسعة صنعتی‌سازی ساختمان و میزان اثربخشی مولفه‌های آن‌ها سنجش، تحلیل، و به تبع آن رویکردها و چالش‌های این روش در برنامه‌های ملی ایران طی چهار دهة گذشته واکاوی و آسیب‌شناسی شود. شاکلة این پژوهش، بر اساس مصاحبة نیمه‌ساختاریافته و گردآوری داده‌ها، از روش اسنادی‌ـ کتابخانه‌ای، و برای تحلیل داده‌ها، از روش تحلیل محتوای کیفی سازمان‌یافته نضـج یافته است. بنا بر نتایج تحقیق، به دلیل ایجاد نشدن بینش صنعتى در ساختمان از خلال برنامه‌هاى توسعة ملى، می‌توان ناکارآمدى برنامه‌هاى تدوین شده، پراکندگى حوزه‌هاى تصمیم‌ساز، نبود راهبردهای مبتنى بر معیارهاى سازمانى، فقدان مهارت‌افزایی، و نبود ثبات و تمایلات اجتماعى را از جمله اثرگذارترین آسیب‌ها و چالش‌ها در مسیر تحقق صنعتى‌سازى در معمارى ایران دانست.