زیرساخت سبز: مفهومی مشترک در آموزش دو رشته طراحی شهری و معماری منظر

با وجود مناقشات اخیر در خصوص وجوب حضور دو رشته طراحی شهری و معماری منظر، بررسی پژوهش‌ها و فعالیت‌های دانشگاهی و حرفه‌ای این دو رشته نشان می‌دهد که در هر دو رشته به مفاهیم مشترکی اشاره شده است که می‌توان، با همکاری‌های بین‌رشته‌ای، به منظور ارتقای محیط در سطوح هدف، روش، و دستاوردها هم‌افزایی کرد. یکی از این مفاهیم «زیرساخت سبز» است.هدف در این پژوهش بررسی جنبه‌های مشترک به‌کارگیری مفهوم زیرساخت سبز در فعالیت‌های دو رشته طراحی شهری و معماری منظر از بعد دستاوردهای طراحی در آموزش رسمی این دو رشته است. به این منظور پتانسیل موجود در آموزش کارگاه‌های طراحی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه شهید بهشتی، که محملی برای حضور هر دو رشته است، مطالعه موردی این پژوهش انتخاب شده است.<در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی‌ تحلیلی تلاش شده است تا در گام اول، با مطالعه اسنادی، سابقه و اهداف به‌کارگیری مفهوم زیرساخت سبز در دستاوردهای طراحی دو رشته در قالب پروژه‌های کارگاهی و موضوع پایان‌نامه‌ها بررسی شود. سپس، در گام دوم، با  بهره‌گیری از روش استدلال منطقی، تحلیل داده‌ها از طریق مطالعه تطبیقی داده‌های به‌دست‌آمده از دستاوردهای خروجی موجود در دو رشته انجام می‌گیرد.<یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که گرچه در دو رشته و در دستاوردهای آن‌ها به ظاهر جنبه‌های متفاوتی از زیرساخت سبز دنبال می‌شود، اما شواهد در بخش فعالیت‌های خروجی هر رشته نشان می‌دهد که در هر دو اهداف و تجارب مشترکی در قالب دستاوردهای دروس عملی و پایان‌نامه‌ها مطرح است که می‌تواند با پیشرفت نظری به امکان همکاری‌های بیشتر و هم‌افزایانه میان دو رشته، به منظور ارتقای محیط طبیعی و انسان‌ساخت، کمک کند.