نسبت مهارت«توصیف کلامى» مصادیق معماری و تربیت دانشجویان معمارى

توصیف کلامى یک بنا، مهارت بیان فهم آن بر محمل کلمات است. در آموزش دانشجویان در دانشکده هاى معمارى بر تربیت تصویرى دانشجویان تاکید به جایى دارند، در حالى که بر تربیت کلامى آ نها کمتر توجه می شود. قبل از آنکه بنایى را دانشجویانِ معمارى طراحى کنند، توصیف کلامى آن ها را در معرفى بر قالب کلمات به مخاطب توانمند می کند. در سطح دیگر، پروژه هاى معمارى یا بناهاى ساخته شده دانشجویان است که با مهارت توصیف کلامى تا حدودى فهمیده مى شوند. با این نگاه اعتبار بیرونى مهارت توصیف کلامى تنها به بیان فهم بناهاى متعین محدود نمى گردد و در فرایند طراحى معمارى، به تناسب موضوع و شخص طراح، در منزل هاى آغازین، میانى، و پایانى موثر خواهد بود. بنا بر این هم استادان و هم دانشجویان از مخاطبان استفاده از مهارت توصیف کلامى خواهند بود. حدود مهارت توصیف کلامى یک بنا از خواندن صورت بنا تا فهم جوهره آن و درنهایت فهم اندیشه پشتیبان آن را شامل می شود. از وجوه توصیف کلامى مصادیق معمارى میتوان به دو وجه عینى و معنایى اشاره کرد. در مرتبه عینى توصیف کلامى، عرصه هایى در مسیر رسیدن به مقصد در معمارى تشخیص داده می شوند. مرتبه معنایى فهم توصیف کلامى نیز ناظر به تشخیص حریم ها در راه تقرب به مقصود است. این دو سلسله مراتب در عین جدایى به هم آمیخته اند. براى توصیف کلامى مطلوب سنجه هایى هست که از مهمترین آ نها احراز ویژگى « روایتگرى »، « اقناع پذیرى » و « قابلیت الصاق به احکام معمارى » است. از یافته هاى نوشتار حاضر، تبلور نوعى تربیت کلامى مختص دانشجویان معمارى است.