بررسی ساختار جمعیت بزرگ بی مهرگان کفزی در سواحل جنوبی دریای خزر بمنظور استقرار قفس های پرورش ماهی

این پژوهش در راستای برنامه استقرار قفس های پرورش ماهی در سواحل جنوبی دریای خزر انجام شد. نمونه برداری بصورت فصلی و از اعماق 5 تا 100متر از آستارا تا بندر ترکمن در 8 نیم خط عرضی عمود بر ساحل صورت پذیرفت. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت پراکنش، تراکم و زی توده بین بی مهره گان کفزی در نیم خط ها، عمق و فصول می باشد. نتایج نشان داد که یشترین مقدار تراکم و زی توده به ترتیب در نیم خط های امیرآباد با میانگین ( ±انحراف معیار) 4/7301 ±7/10931 عدد در متر مربع و نیم خط آستارا با میانگین ( ±انحراف معیار3/160 ± 2/86 گرم در متر مربع بود. این امر می تواند به دلیل حضورگونه streblospio gynobranchiata بعنوان یک گونه غیربومی (قدرت سازش پذیری بالا) از راسته پرتاران (بیش از 58 درصد از کل فراوانی) در نیم خط امیر آباد و صدف دوکفه ای cerastoderma glaucum (درشت بودن اندازه) از راسته نرمتنان در نیم خط آستارا مرتبط باشد. همچنین اختلاف معنی دار بین میزان تراکم در نیم خط ها (05/0>p) و عدم اختلاف در اعماق و فصول مختلف وجود داشت (05/0p) و در نیم خط ها و فصول مختلف اختلاف معنی داری یافت نشد(05/0