اثر تداخلی کادمیوم و کاهش اکسیژن محیطی بر میزان متابولیسم ماهی کپور معمولی (cyprinus carpio)

با توجه به رخداد همزمان هیپوکسی (کم اکسیژنی) و ورود فلزات سنگین به اکوسیستم های آبی و تاثیر این دو عامل بر تنفس آبزیان، مطالعه در خصوص تاثیر توام هیپوکسی محیطی و کادمیوم بر میزان متابولیسم ماهی کپور معمولی ضروری به نظر میرسد. پس از تعیین lc50-96h کادمیوم (mg/l679/43) برای ماهی کپور معمولی، تعداد 80 قطعه ماهی (g27/19±96/108) در معرض 10 تیمار از جمله کنترل، کادمیوم حاد (mg/l68/43)، تحت کشنده (mg/l84/21) و مزمن (mg/l37/4)، و تیمارهای هیپوکسی به صورت آنی (20% اشباعیت)، 24 ساعته (40%) و یک هفته (60%) قرار گرفتند. تیمارهای ترکیبی نیز عبارت بودند از کادمیوم+ هیپوکسی به صورت آنی، 24 ساعته و یک هفته. به منظور تعیین ظرفیت متابولیکی ماهی، میزان متابولیسم پایه، متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود هوازی نسبی و فشار بحرانی اکسیژن (pcrit) برای هر یک از ماهیان به صورت جداگانه اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که کادمیوم در تیمارهای تحت کشنده و مزمن سبب افزایش معنی دار(p < 0.05) پارامترهای متابولیسمی شده است، درحالیکه تیمار هیپوکسی سبب کاهش (p < 0.05) متابولیسم بیشینه و حدود هوازی در مقایسه با گروه کنترل شده است. تیمارهای ترکیبی نیز سبب کاهش متابولیسم پایه و pcrit در تمامی تیمارها و متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود نسبی هوازی ( به استثنای تیمار یک هفته) شده اند. به طور کلی می توان این گونه نتیجه گیری نمود که هیپوکسی به عنوان استرس محدود کننده (limiting stressor) ولی کادمیوم به عنوان استرس القایی (loading stressor) عمل می کند.