تاثیر دو نوع سین‌بیوتیک بر شاخص‌های بیوشیمیایی و ایمنی شناختی همولنف میگوی سفید غربی (litopenaeus vannamei)

از جمله راهکار‎هایی که می‎تواند علاوه بر تامین مواد مغذی در جهت حمایت از رشد و نمو موجودات آبزی، سبب افزایش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بیماری‎زا شوند، استفاده از پروبیوتیک‎ها، پری‌بیوتیک‌ها و سین‌بیوتیک‌ها در جیره غذایی آبزیان می‎باشد. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد دو سین‌بیوتیک تجاری و غیر‌تجاری بر شاخص‌های ایمنی‌شناختی و بیوشیمیایی همولنف میگوی سفید غربی در قالب 4 تیمار آزمایشی s1 (جیره‎ حاوی سین‌بیوتیک تجاری)، s2 (جیره‎ حاوی سین‌بیوتیک غیر‌تجاری)، تیمار s3 (جیره‎ حاوی سین‌بیوتیک‎های تجاری و غیر‌تجاری به صورت توام) و شاهد (c) (جیره فاقد سین‌بیوتیک) انجام پذیرفت. برای سین‌بیوتیک تجاری از مخلوط باکتری لاکتوباسیلوس تجاری (با غلظت 106×5/1 در گرم) و مانان الیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) و برای سین‌بیوتیک غیر‌تجاری از مخلوط باکتری lactobacillus plantarum (غیر تجاری) و مانان‌الیگوساکارید (با غلظت 1 درصد جیره) استفاده گردید. پس از 2 ماه غذادهی، برخی از شاخص‎های همولنف از جمله تعداد هموسیت کل و برخی فاکتورهای بیوشیمیایی و ایمنی مانند گلوکز، پروتیین کل، فعالیت فاگوسیتوزی، فنولوکسیداز و آنتی اکسیدانی کل، سنجش شد. نتایج نشان داد که استفاده از این سین‌بیوتیک‌ها (هم تجاری و هم غیر‌تجاری) تعداد کل هموسیت‌ها را بطور معنی‌داری افزایش داد (05/0 > p). بعلاوه میگوهای تغذیه شده در هر سه تیمار سین‌بیوتیکی دارای فاکتورهای بیوشیمیایی و شاخص‌های ایمنی بهتری نسبت به گروه کنترل بودند. در مجموع بر اساس نتایج این تحقیق می‌توان بیان نمود که استفاده از سین‌بیوتیک حاوی مانان‌الیگوساکارید و باکتری لاکتوباسیلوس بخصوص در صورت استفاده از lactobacillus plantarum اثرات سودمندی بر شاخص‌های ایمنی میگوی سفید غربی دارد.