بررسی تغییرات اکسیژن محلول و شفافیت آب در استخرهای پرورش میگوی منطقه تیاب استان هرمزگان

اکسیژن محلول و شفافیت آب از جمله عوامل مهم در مدیریت پرورش میگو می باشند . اکسیژن محلول و شفافیت آب و یا عمق قابل دید در مزارع پرورش میگو منطقه تیاب استان هرمزگان در یک دوره پرورش میگوی سفید هندی بررسی گردید . در این بررسی سه مزرعه پرورش میگوی زرآبزی ، ادراه کار و مه کیش انتخاب و از هر مزرعه سه استخر مورد بررسی قرار گرفتند . اکسیژن محلول استخرها دوبار در روز صبح و عصر هم از سطح و هم از عمق استخر اندازه گیری گردید . همچنین شفافیت آب استخرها بصورت روزانه در ساعت 15 بوسیله صفحه سی شی اندازه گیری و ثبت شد . نتایج بدست آمده از بررسی اکسیژن محلول بیانگر آن است که در هنگام عصر میزان اکسیژن محلول بالاتر از 5/3 میلی گرم در لیتر بود که برای رشد میگو مناسب است اما مقدار آن در هنگام صبح بخصوص برای مزرعه اداره کار که فاقد دستگاه هواده بود از این مقدار کمتر بود . بر اساس نتایج بدست آمده کارآیی هواده های پارویی بازو بلند در مزرعه مه کیش بهتر از هواده های پارویی بازو کوتاه مزرعه زر آبزی بوده است .نتایج بدست آمده از بررسی شفافیت آب بیانگر آن است که شفافیت در شروع دوره پرورش زیاد بالاتر از 100 سانتیمتر و سپس کم شده است . در هر سه مزرعه میانگین شفافیت بیشتر از 30 سانتیمتر بود که برای رشد مطلوب میگو مناسب نمی باشد .