بررسی مقایسه‎ای نگهداری برخی جلبک‏های آب شیرین به روش‎های انجماد خشک و محافظت سرمایی

این تحقیق به منظور بررسی امکان نگهداری جلبک‏های آب شیرین به روش انجماد خشک و محافظت سرمایی و مقایسه قابلیت رشد آنها انجام شد. 3 گونه جلبک آزمایشی شامل chlamydomonas moewusii، scenedesmus obliquus و chlorococcum olefaciens پس از تهیه محیط کشت زایندر در 6 ارلن به مدت 20 روز کشت داده شدند. سپس هر گونه با نه تکرار (سه تکرار برای هر یک از روزهای اول، پنجم و دهم) به روش‏های انجماد خشک و محافظت سرمایی برای نگهداری آماده گردید. جلبک‏ها در ادامه، کشت مجدد شده و رشد آنها با سنجش کلروفیل a طی روزهای اول، پنجم و دهم پس از خروج از شرایط حفاظتی بررسی گردید. تعداد 9 ارلن نیز برای هر گونه جلبکی تنها با افزودن محیط کشت اختصاصی جلبک به عنوان تیمار شاهد آماده گردید تا مقیاس مشابهی برای بررسی رشد جلبک‏ها در روزهای یکسان فراهم آید. نتایج نشان داد که بیشترین رشد هر سه گونه در انجماد خشک پس از گذشت ده روز از کشت مجدد به دست آمد که به شکل معنی‏داری (p < 0.05) بالاتر از تیمار شاهد بود. با این وجود تفاوت معنی‏داری در میزان رشد scenedesmus obliquus و chlorococcum olefaciens پس از محافظت سرمایی و انجماد خشک به دست نیامد (p > 0.05). یافته‏های پژوهش حاضر نشان داد که هر دو روش حفاظتی برای نگهداری سه گونه جلبک سبز مطالعاتی مناسب است، گرچه روش انجماد خشک ‏در گونه chlamydomonas moewusii نتایج بهتری را ارایه نمود.