بررسی اثرات مانسون تابستانه بر فراوانی دوکفه‌ای‌ها و شکم پایان در سواحل ایرانی دریای عمان

به منظور بررسی تنوع ، پراکنش و تراکم دوکفه ایها و شکم پایان سواحل ایرانی دریای عمان( از تنگه هرمز تا خلیج گواتر) هر 30 مایل دریایی تعداد 10 ایستگاه ثابت نمونه برداری انتخاب گردید. نمونه برداریها از اعماق 40 10 متر به انجام رسید. در بررسی های انجام شده در مجموع تعداد 43 جنس متعلق به 19 خانواده از دوکفه ای ها و تعداد 71 جنس متعلق به 43 خانواده از شکم پایان مورد شناسایی قرار گرفتند. خانواده های lucinidae با 55% ، nuculidae با 13% ، tellinidae با 7% ، veneridae با 5% و yoldiidae با 5% به ترتیب خانواده های غالب دوکفه ای ها را تشکیل دادند و خانواده های غالب شکم پایان از نظر درصد فراوانی به ترتیب شامل nassaridae با 27% ، retusidae با 16% ، pyramidellidae با 12% ، cyclostrematidae با 8% و scaphandridae با 7% بودند. نتایج نشان داد که فراوانی دوکفه ایها و شکم پایان در دریای عمان، تحت تاثیر بادهای موسمی جنوب غربی اقیانوس هند قرار دارد، بطوریکه فراوانی دوکفه ایها پس از مانسون تابستانه کاهش و فراوانی شکم پایان افزایش می یابد.