بکارگیری دو گونه از پروبیوتیک‎های باسیلوسی بر پاسخ‎های ایمنی و فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی پا سفید غربی Litopenaeus vannamei (Boone, 1931)

در مطالعه حاضر تاثیر مصرف جیره‎های حاوی bacillus subtilis و b. licheniformis در سه قالب تجاری، تجاری بومی و بومی بر روی برخی شاخص‎های ایمنی (گلوکز، آلبومین، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، ایمونوگلوبولین m (igm) و فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی پا سفید غربی (litopenaeus vannamei) ارزیابی شد. میگوها در طول دوره آزمایش (60 روز) با چهار جیره متفاوت تغذیه شدند: شاهد (بدون پروبیوتیک)، جیره t1 مکمل شده با 106×5/1 cfu g 1 از پروبیوتیک تجاری، جیره t2 با 106×5/1 cfu g 1 از پروبیوتیک تجاری بومی، جیره t3 با 106×5/1 cfu g 1 از پروبیوتیک بومی. در پایان دوره آزمایش، سطوح پارامترهای بیوشیمیایی (گلوکز، پروتئین کل، لیزوزیم، کورتیزول، igm) در میگوهای تغذیه شده با جیره‎های حاوی پروبیوتیک بطور معنی‎داری نسبت به میگوهای تغذیه شده با جیره شاهد بیشتر بود. با این وجود، اختلاف معنی‎داری در غلظت آلبومین بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده نشد، اما پس از 60 روز تغذیه با جیره‎های t1، t2 و t3 (به ترتیب 19/1، 15/1 و 14/1) مقدار آن افزایش یافت. همچنین تراکم جمعیت باکتری‎های باسیلوس شمارش شده در دستگاه گوارش میگوهای تغذیه شده با پروبیوتیک بطور معنی‎داری نسبت به شاهد بیشتر بود. نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پروبیوتیک‎های باسیلی می‎تواند موجب بهبود پارامترهای ایمنی و تعدیل فلور میکروبی روده پست‎لارو میگوی سفید غربی گردد.