مقایسه تاثیرتغذیه با پریان میگو Phallocryptus spinosa وآرتمیا Artemia urmiana بر مقدار رنگدانه های کاروتنوییدی پوست ماهی گلدفیش Carassius auratus

مقدار رنگدانه های کاروتنوییدی، تاثیر تعیین کننده ای در رنگ عضله و پوست ماهیان خوراکی و زینتی دارند. تجمع این ماده رنگی در پوست و عضلات ماهی بر بازار پسندی آن بسیار تاثیرگذار است و بدین منظور با توجه به عدم سنتز آن ، اضافه نمودن این ترکیبات به جیره غذایی ماهیان پرورشی ضروری است. در این تحقیق 270ماهی گلدفیش carassius auratus با میانگین وزن اولیه 8/0 گرم در سه تیمار غذایی هر یک با سه تکرار شامل غذای کنسانتره، مخلوط 50% کنسانتره و 50% پریان میگوی منجمد phallocryptus spinosa و مخلوط 50% کنسانتره و 50% آرتمیاارومیانا (artemia urmiana ( منجمد، سه بار در روز و به مدت 90 روز به میزان 3% وزن بدن تغذیه شدند. در پایان دوره آزمایش مقادیر کاروتنوییدهای کل به روش اسپکتروفتومتری با دستگاه اسپکتروفتومتر مدل wpa ساخت انگلیس و رنگدانه های آستاگزانتین، کانتاگزانتین و بتاکاروتن به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا با دستگاه hplc مدل younglin ساخت انگلیس در پوست ماهیان تیمارهای مختلف اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان دادکه مقادیر رنگدانه های کاروتنوییدی بطور معنی داری در ماهیان تغذیه شده با مخلوط کنسانتره و غذای زنده، بیشتر ازماهیان تغذیه شده فقط با غذای کنسانتره بود و بیشترین تولید رنگدانه در پوست ماهیان تغذیه شده از جیره حاوی پریان میگو بدست آمد. نتایج حاصله نشان داد که در پوست ماهیان گلدفیش تغذیه شده با جیره های غذایی کنسانتره، مخلوط کنسانتره و پریان میگوی منجمد و مخلوط کنسانتره و آرتمیای منجمد به ترتیب میانگین (±sd) مقادیر کاروتنویید کل 03/0±09/1 ،021/0 ± 90/3 و05/0±07/2 میلی گرم درصد، آستاگزانتین23/0± 57/84 ،40/0±82/205 و 63/0±24/102 نانوگرم، کانتاگزانتین01/0±24/0 ، 17/0±79/35 و 2/0±64/30 نانوگرم و بتاکاروتن 11/0±73/34 ،2/0± 78/ 138 و 15/0±77/69 نانوگرم به ازای هر گرم پوست ماهی بدست آمد، بطوریکه بین جیره های غذایی مختلف اختلاف معنی دار وجود دارند. نتیجه گیری نهایی مبین این است که پریان میگوها را می توان به عنوان جایگزین مناسب، سازگار با محیط زیست و با قیمت پایین تر نسبت به مواد رنگدانه ای مصنوعی وبا ارجحیت نسبت به آرتمیا جهت بهبود رنگ ماهیان زینتی مورد استفاده قرار داد.