بررسی عوامل انسانی و موقعیت زمانی و مکانی موثر بر وقوع حوادث شغلی در صنعت ماهیگیری در ایران (1390-1386)

ماهیگیری تجاری در تمام جهان صورت می گیرد و در آن نرخ بالای حوادث منجر به فوت و آسیب های شدید شغلی غیر فوتی رخ می دهد. هدف از این مطالعه، بررسی حوادث رخ داده در صنعت ماهیگیری می باشد. این مطالعه توصیفی- مقطعی بوده و با استفاده از اطلاعات ثبت شده حوادث شغلی در پایگاه داده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی صورت گرفته است. جامعه آماری، 1076 حادثه شغلی رخ داده طی سال های 1386 تا 1390 در صنعت ماهیگیری بوده، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و جهت تعیین رابطه بین عوامل مختلف از آزمون کای دو استفاده شد. عمده مصدومان کمتر از 35 سال (47/46%)، دارای تحصیلات ابتدایی و راهنمایی (58/64%) و متاهل (84/75%) هستند. بعلاوه بیشتر حوادث در فصل تابستان (23/27%)، بین ساعت 8 الی 12 (78/31%) و بین افراد دارای سابقه کمتر از یک سال (89/44%) و در سواحل جنوبی کشور (1/46%) رخ د اده اند. رابطه بین عوامل مختلف با استفاده از آزمون کای دو بررسی شد. وضعیت تاهل و ساعت وقوع حادثه رابطه معنی داری با وقوع حادثه نداشتند اما گروه سنی حادثه دیدگان، تحصیلات و سابقه کار آنها، موقعیت جغرافیایی و نیز فصل وقوع حادثه با وقوع حادثه رابطه معنی داری داشتند. در تمام برنامه های کنترل حادثه، به ویژه حوادث شغلی، شناسایی گروه های در ریسک و عوامل موثر بر وقوع حادثه بسیار کلیدی و مهم است. می توان با استفاده از بررسی های بیشتر، فرهنگ سازی، آموزش کارگران و تشویق آنها به مشارکت در برنامه های ایمنی و استفاده از وسایل حفاظت فردی تا حدودی از وقوع حوادث کاست.